Czy cukrzyca typu 2 predysponuje do osteoporotycznych złamań kości?

Chronic complications of diabetes are associated mainly with changes in major and small arterial vessels as well as in peripheral and autonomic fibers of the nervous system. For years it has been suggested that DM2 does not predispose to osteoporosis because bone mineral density (BMD) in DM2 patients is commonly normal or even increased. However, results of recent large cross-sectional studies have indicated that patients with DM2 have significantly increased risk of bone fractures, predominantly hip fractures (by 70%). Results of these studies suggest that the increased risk of fractures in DM2 is independent of BMD. In this group of patients is frequently associated the loss of vision caused by diabetic eye disease, peripheral neuropathy, arterial hypertension, orthostatic hypotonia (caused by autonomic neuropathy or/and by concomitant antihypertensive treatment), and ischemic disease of the brain, heart and lower extremities - conditions that predispose to falls. There are no specific methods of prophylaxis and treatment of osteoporosis associated with diabetes; therefore they should be based on widely accepted principles as in non-diabetic populations. It seems that in DM2 patients the most purposeful strategy could be the popularization of healthy attitudes aiming the elimination of unfavorable dietetic and environmental factors, such as low physical activity, smoking, and low vitamin D intake, as well as education against falls.Przewlekłe powikłania cukrzycy mają związek przede wszystkim ze zmianami w dużych i małych naczyniach tętniczych oraz włóknach obwodowego i autonomicznego układu nerwowego. Przez wiele lat uważano, że cukrzyca typu 2 (DM2, diabetes mellitus type 2) nie predysponuje do osteoporozy, ponieważ gęstość mineralna kości (BMD, bone mineal dentisity) u chorych na DM2 jest najczęściej prawidłowa lub nawet zwiększona. Wyniki dużych badań populacyjnych wskazują jednak, że u chorych na DM2 istnieje znacznie zwiększone ryzyko złamań kości, przede wszystkim kości udowej (o 70%). Wyniki tych badań sugerują, że w DM2 wzrost ryzyka złamań jest niezależny od BMD. W tej grupie chorych często współistnieją zaburzenia widzenia spowodowane cukrzycową chorobą oczu, neuropatia obwodowa, nadciśnienie tętnicze, hipotonia ortostatyczna (z powodu neuropatii autonomicznej i/lub przyjmowanych leków hipotensyjnych) oraz choroba niedokrwienna naczyń mózgowych, serca i kończyn dolnych - stany predysponujące do upadków. Nie ma specyficznych metod profilaktyki i leczenia osteoporozy w cukrzycy, więc powinno się je przeprowadzać na podstawie powszechnie przyjętych zasad postępowania jak w populacji bez cukrzycy. W grupie chorych na DM2 najbardziej celową strategią wydaje się propagowanie postaw zdrowotnych mających na celu eliminację niekorzystnie oddziałujących czynników dietetycznych i środowiskowych, takich jak mała aktywność fizyczna, palenie tytoniu czy niska podaż witaminy D, jak również edukacji pod kątem profilaktyki upadków