Glosa krytyczna do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2020 r. (sygn. akt I OSK 1927/18)

Ustawa o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 2176; dalej jako u.d.i.p.) stanowi, iż każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, a od osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego. Pomimo, iż ustawa funkcjonuje w porządku prawnym blisko 20 lat w dalszym ciągu można zaobserwować duże wątpliwości dotyczące interpretacji podstawowych pojęć, mających wpływ na interpretowanie, a tym samym i stosowanie tej ustawy. Jednym z takich pojęć, jest użyte w art. 2 u.d.i.p. pojęcie „każdy”. W głosowanym wyroku NSA wskazał, iż Sąd I instancji dokonał zbyt kategorycznej interpretacji sformułowania "każdy" wychodząc z założenia, że przymiot państwowej osoby prawnej uniemożliwia wystąpienie z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej do organu. Zdaniem NSA u.d.i.p. nie pozbawia tego typu podmiotów (podmioty jednostek sektora finansów publicznych – przypis własny) w każdym przypadku możliwości wystąpienia z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. Powstaje zatem pytanie czy na tle u.d.i.p. „każdy to każdy?”, a jeśli nie, to czy „każdy” to również jednostka sektora finansów publicznych? W ocenie autora NSA przyjął błędne założenie, nie uwzględniając całej problematyki związanej z analizowanym problemem.The Act on access to public information (i.e. Journal of Laws of 2020, item 2176; hereinafter referred to as the Act on Access to Public Information) provides that everyone is entitled, subject to Art. 5, the right to access public information, and the person exercising the right to public information may not be required to demonstrate a legal or factual interest. Despite the fact that the Act has been operating in the legal order for nearly 20 years, there are still significant interpretative doubts regarding the basic ones that affect the interpretation, and thus the application of this Act. One of such concepts is used in art. 2 u.d.i.p. the concept of "everyone". In the voted judgment, the Supreme Administrative Court indicated that the Court of first instance interpreted the phrase "everyone" too categorically, assuming that the attribute of a state legal person made it impossible to file a motion for disclosure of public information to an authority. According to the Supreme Administrative Court, u.d.i.p. this type of entities (entities of the public finance sector - own footnote) in each case does not prevent the possibility of submitting a request for disclosure of public information. The question then arises whether against the background of u.d.i.p. "Everyone is everyone", and if not "everyone" is also a unit of the public finance sector. In the author's opinion, the NSA made a wrong assumption, not taking into account all the issues related to the analyzed problem