Ocena jakości życia pacjentów po udarze mózgu

Introduction. Quality of life (QOL) has been defined as a person’s perception of their social, cultural and self-worth position in the society and its effect on the person’s goals, expectations and apprehensions in life. It is a wide-ranging concept including physical health, mental state, level of independence and social relationships.Aim. The aim of the study was to asses the quality of life of patients after a cerebral stroke.Material and Methods. The study was carried out in a group of 106 patients after a cerebral stroke and hospitalized in the neurological ward. The age of the patients was ranged 32–90 years (mean age 59.12±13.04). Females constituted 56.00% of the studied group. The majority of patients were married (57.55%). The study material was obtained with the use of WHOQOL-Bref scale and Barthel scale.Results. The patients’ assessment of their general quality of life was at a mean level of 3.18±0.943 and their assessment of the state of health was 2.96±0.94. Distribution of the mean values in specific domains of life was as follows: social (55.00±21.61), environmental (54.23±16.67), somatic (53.89±18.17), psychological (46.53±17.23). Evaluation of the patients with Barthel scale classified the majority of them into Category II (51.90%), while Category I included 41.50% of patients; only 6.60% were in the worst state and qualified for Category III.Conclusions. Self-assessment of the patients recovering from a cerebral stroke was at a reduced level. The patients’ functional agility significantly affected their assessment of the quality of life. The type of stroke, education and place of living had a considerable effect on self-assessment of the quality of life in the patients recovering from a cerebral stroke. (JNNN 2017;6(4):163–169)Wstęp. Jakość życia (QOL) została określona jako postrzeganie przez osoby ich pozycji w życiu w kontekście systemów kultury i wartości, w których żyją relacji do ich celów, oczekiwań i obaw. Jest to szeroko pojęta koncepcja obejmująca zdrowie fizyczne, stan psychiczny, poziom niezależności, relacje społeczne.Cel. Celem badań było dokonanie oceny jakości życia pacjentów po udarze mózgu.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 106 pacjentów po przebytym udarze mózgu, hospitalizowanych w oddziale neurologii. Wiek badanych zawierał się w przedziale 32–90 lat (średnia 59,12±13,04). Kobiety stanowiły 56,00% badanej grupy. Większość pacjentów pozostawało w związku małżeńskim (57,55%). Materiał badawczy zebrano za pomocą skali WHOQOL-Bref oraz skali Barthel.Wyniki. Pacjenci ocenili ogólną jakość swojego życia na poziomie średniej 3,18±0,94 a stan swojego zdrowia na 2,96±0,94. Rozkład średnich w poszczególnych dziedzinach jakości życia kształtował się następująco: socjalna (55,00±21,61), środowiskowa (54,23±16,67), somatyczna (53,89±18,17), psychologiczna (46,53±17,23). Dokonując oceny badanych skalą Barthel stwierdzono, że najwięcej badanych znalazło się w kategorii II (51,90%). W kategorii I było 41,50% osób, a tylko 6,60% było w najcięższym stanie i zakwalifikowano je do kategorii III.Wnioski. Samoocena jakości życia przez pacjentów po udarze mózgu była na obniżonym poziomie. Sprawność funkcjonalna badanych znacząco wpływała na samoocenę ich jakości życia. Rodzaj udaru, wykształcenie oraz miejsce zamieszkania miały znaczący wpływ na samoocenę jakości życia przez pacjentów po udarze mózgu. (PNN 2017;6(4):163–169