Moral enhancement in the light of cognitive science

Rozważania podjęte w niniejszej pracy mają na celu wskazanie na zasadność stosowania nieinwazyjnych metodudoskonalenia moralnego. Punktem wyjścia jest krytyka metodologicznego aspektu moral bioenhancement, czylipropozycji, którą jako pierwsi wysunęli Thomas Douglas (2008), Ingmar Persson i Julian Savulescu (2008, 2012).Dalej pokazano, że stosowanie metod stymulacji rozwoju moralnego opartych, między innymi, na edukacji jestbardziej przekonującą propozycją. Najnowsze badania na gruncie nauk kognitywnych wskazują jednak na to, żeskuteczna edukacja moralna nie jest prostym zadaniem. Poznanie moralne jest traktowane jako funkcjonalnyproces wyższego rzędu, za który nie odpowiada żaden specyficzny moduł moralny. Na funkcjonowanie moralnewpływ ma zatem bardzo szeroki wachlarz czynników, a poznanie moralne to proces wieloaspektowy, dynamicznyi rozłożony w czasie. Utrudnia to zmierzenie poziomu rozwoju moralnego jednostki w prostych kategoriach iwymaga nowego podejścia w edukacji moralnej. Przedstawiona przeze mnie argumentacja przemawia za tym, żeto nowe podejście skupia się na kognitywno-afektywnej koncepcji dyspozycji moralnej, która pozwala namówienie o pewnych trwałych cechach osobowości. Na końcu przedstawiam propozycje pewnych praktycznychrozwiązań mogących służyć stymulacji rozwoju moralnego. Kognitywno-afektywne podejście wskazuje nazasadność angażowania różnorodnych, nieinwazyjnych praktyk mających na celu stymulację różnychmechanizmów poznawczych i afektywnych istotnych dla poznania moralnego.The goal of this thesis is make the case for the view that non-invasive methods of moral enhancement arelegitimate. My argument begins with criticisms of moral bioenhancement – the idea of Thomas Douglas (2008),Ingmar Persson and Julian Savulescu (2008, 2012). This leaves room for other kinds of moral enhancement, so Ishow one way forward is stimulation of moral development with education. However, recent research in cognitivescience makes it clear that moral development with education is far from a simple matter. It turns out that whilemoral cognition is functionally unified, a specific moral faculty does not exist. We also know now that diversefactors can influence moral functioning and that moral cognition is a multifaceted, dynamic and non-linearprocess. All this makes it difficult to measure the level of an individual’s moral development in simple categoriesand demands a novel approach to moral education. In light of the evidence I bring forth, I argue that this novelapproach will focus on the cognitive-affective concept of moral dispositions, which stipulates permanent charactertraits. In the end, I suggest some practical ways in which this approach can be used in moral development and cantherefore be a better way towards moral enhancement. The cognitive-affective approach mandates the use ofdiverse, non-invasive methods which can stimulate various affective and cognitive mechanisms, that play asignificant role in moral cognition