Uszkodzenie nadnerczy w następstwie tępych urazów: wskaźnik ciężkości doznanych obrażeń

Introduction: Adrenal gland injuries (AGI) are seen increasingly frequently owing to advances in modern imaging techniques. This study describes a series of patients with blunt AGI, with the emphasis on AGI as a marker of injury severity, CT-radiographic classification of AGI and associated injury patterns. Material and methods: A retrospective review of blunt trauma patients with AGI was performed. Variables examined included demographics, mechanism of injury, length of hospital and ICU stay, clinical status on admission, AGI characteristics, associated injuries, complications, procedures, mortality and discharge disposition. Results: There were 29 AGI patients with a mean injury severity score of 25. The most common injury mechanisms were motor-vehicular collisions (15/29) and falls (5/29). Right-sided AGI (16/29) outnumbered left-sided (12/29) injuries. The most common CT-radiographic types of AGI were adrenal gland contusions and lacerations with limited "blush". While patterns of injuries differed between right and left-sided AGI, the mean number of injuries did not. The most common associated injuries included extremity (21/29), rib (20/29) and spinal fractures (18/29). Common procedures included orthopaedic fixation (10/29), vena cava filter (8/29) and tracheostomy (5/29). A median of two complications per patient was reported, including adrenal insufficiency in two patients. Mortality was 17%. The median hospital and ICU length of stay were 15 and 12 days, respectively. Conclusions: Adrenal gland injury is associated with significant morbidity and mortality. With modern imaging modalities capable of reliably detecting adrenal injury, the presence of AGI should be considered a marker of overall injury severity. The authors provide a CT-radiographic classification of adrenal injuries.Wstęp: W związku z postępem w zakresie nowoczesnych metod obrazowania coraz częściej stwierdza się uszkodzenia nadnerczy (AGI, adrenal gland injuries). W tym badaniu opisano grupę chorych, którzy doznali uszkodzenia nadnerczy w wyniku tępego urazu. Zwrócono szczególną uwagę na AGI jako wskaźnik ciężkości odniesionych obrażeń, klasyfikację AGI na podstawie tomografii komputerowej i charakter współistniejących obrażeń. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę danych pacjentów, którzy doznali AGI w wyniku tępego urazu. W badaniu uwzględniono dane demograficzne, mechanizm powstania urazu, czas hospitalizacji oraz pobytu na oddziale intensywnej opieki medycznej, stan kliniczny w chwili przyjęcia do szpitala, cechy AGI, doznane obrażenia, powikłania, zastosowane procedury medyczne, odsetek zgonów i dalsze postępowanie. Wyniki: Do badania włączono 29 osób z AGI, u których średnia ocena ciężkości obrażeń wynosiła 25. Najczęstszymi przyczynami urazu były wypadki motocyklowe (15/29) i upadki (5/29). Liczba prawostronnych AGI (16/29) była wyższa niż liczba uszkodzeń lewostronnych (12/29). Najczęściej stwierdzanym rodzajem uszkodzeń AGI w badaniu tomograficznym było stłuczenie i rozdarcie narządu z niewielkim krwawieniem. Chociaż charakter uszkodzeń różnił się w zależności od prawo- lub lewostronnej lokalizacji AGI, średnia liczba uszkodzeń była taka sama. Najczęstszymi współwystępującymi obrażeniami były złamania kończyn (21/29), żeber (20/29) i kręgów (18/29). Do najczęściej wykonywanych procedur należały: unieruchomienie ortopedyczne (10/29), wszczepienie filtra do żyły głównej (8/29) i tracheostomia (5/29). Mediana liczby powikłań u poszczególnych chorych wynosiła 2 (włączając niewydolność nadnerczy u 2 osób). Odsetek zgonów wynosił 17%. Mediana okresu hospitalizacji i pobytu na oddziale intensywnej opieki medycznej wynosiła odpowiednio 15 i 12 dni. Wnioski: Uszkodzenie nadnerczy wiąże się ze znaczną chorobowością i śmiertelnością. Dostępne obecnie nowoczesne metody obrazowania umożliwiają wykrycie uszkodzeń nadnerczy. Należałoby rozważyć przyjęcie obecności AGI jako markera ciężkości doznanych obrażeń. Autorzy przedstawili klasyfikację uszkodzeń nadnerczy na podstawie badań tomograficznych