Cogito i intencjonalność. Realistyczny wymiar epistemologii i monadologicznej metafizyki Leibniza

W artykule dowodzę, że epistemologia i monadologiczna metafizyka Leibniza posiadają realistyczne założenia. Moja argumentacja opiera się na strukturze intencjonalności, która każdorazowo zakłada przedmiot (intentum). Wykazuję obecność intencjonalności w monadologicznej świadomości i jej epistemologiczny i genetyczny prymat względem refleksji. Leibniz przeprowadził krytykę naczelnej zasady Cogito ergo sum i zaproponował swoją własną jej wersję w postaci Cogito et varia a me cogitantur, która presuponuje intencjonalność. Intencjonalność obecna w strukturze percepcji estetycznej pierwotnie i bezpośrednio odnosi się do istnienia, które jest pierwszym obiektem naszego poznania