Huzurevinde çalışan bakım personelinin yaşlılara karşı tutum ve ayrımcılık düzeyleri

WOS:000448434300018Introduction: Rapid increase in the older persons population and accompanyingsociodemographic changes result in family caregiving problems, thereby impelling the olderpersons and their family to opt for nursing care institutions. Because of insufficient nursesworking in nursing homes, healthcare assistants usually care for the older persons. This studyassessed the attitudes of healthcare assistants toward the older persons and ageism.Materials and Method: This descriptive study assessed the attitudes of 108 healthcareassistants working in a public nursing home using Kogan’s Attitudes Toward Older People(KAOP) scale and Ageism Attitude Scale (AAS).Results: The mean age of the 108 healthcare assistants was 40.17.7 years. These individualsare 58.3% male, 85% are married and 62% are primary school graduates. The mean durationof employment of the participants at the nursing home was 80.156.9 months, and 91.7% hadcaregiving certificates. Participants had positive attitudes based on their total KAOP and AASscores and sub-dimension AAS scores. KAOP scores varied according to sex and living withan older persons from the family, whereas AAS scores varied according to sex, income status,living with an older persons from the family, considering training for senior care a necessity,and educational background. According to hierarchical regression analysis for determining thevariability of the total AAS score, Model 1 (sociodemographic variables) predicted 25.6% andModel 2 (sociodemographic, caregiving certificate, duration of employment) predicted 28.4%of the AAS scores.Conclusion: Attitudes of healthcare assistants toward the older persons and ageism arepositive. Educational background, gender, and income level are predictive variables for ageism.Giriş: Yaşlı nüfusun artışı ve buna eşlik eden sosyo-demografik değişimler, ailede bakım sorunlarının yaşanmasına ve kurum bakımının yaşlı birey ve aileleri tarafından tercih edilmesine neden olmaktadır. Yaşlı için ilk kez karşılaştığı bir ortam olan huzurevinde bakım personelinin yaşlılara ve yaşlı ayrımcılığına karşı tutumları yaşlının kurum bakımına uyumu açısından önemlidir. Huzurevlerinde çalışan hemşire sayısının yetersizliği nedeniyle yaşlı bakımını bakım personeli yürütmektedir. Bu çalışma bakım personelinin yaşlılara ve yaşlı ayrımcılığına ilişkin tutumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Kamuya ait bir huzurevinde çalışan 108 bakım personelinin yaşlılara ve yaşlı ayrımcılığına yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla yaşlılara karşı tutum ve yaşlı ayrımcılığı ölçekleri kullanılarak yapılan tanımlayıcı bir araştırmadır. Bulgular: Araştırmaya katılan bakım personelinin yaş ortalaması 40.1±7.7 olarak bulunmuştur. Bu bireylerin %58.3’ü erkek, %85’i evli, %62’si ilköğretim mezunudur. Bakım personelinin huzurevinde çalışma süre ortalaması 80.1±56.9 aydır ve %91.7’sinin yaşlı bakım sertifikası vardır. Katılımcıların yaşlılara karşı tutum, yaşlı ayrımcılığı ölçekleri ve alt boyutlarından alınan puanlara göre tutumlarının olumlu olduğu bulunmuştur. Yaşlılara karşı tutum ve yaşlı ayrımcılığı ölçekleri puanları cinsiyet, aileden bir yaşlı ile yaşama durumuna; Yaşlı ayrımcılığı ölçeği puanları cinsiyet, gelir durumu, aileden bir yaşlı ile yaşama, yaşlı bakımı eğitiminin gerekliliğini düşünme ve eğitim durumuna göre farklılaşmaktadır. Hiyerarşik regresyon analizi sonuçlarına göre; yaşlı ayrımcılığı ölçek toplam puanının değişkenliğinin belirlenmesinde Model 1’in (sosyodemografik değişkenler) % 25.6 ve Model 2’nin (sosyodemografik, bakım sertifikası ve çalışma süresi değişkenleri) % 28.4 yordayıcı olduğu bulunmuştur. Sonuç: Sonuç olarak bakım personelinin yaşlılara ve yaşlı ayrımcılığına yönelik tutumları olumlu yöndedir. Ayrımcılık değişkeni için cinsiyet, eğitim ve gelir düzeyi yordayıcı değişkenlerdendir