Étude des coutumes funéraires en Crète néopalatiale.

Εξερεύνηση των ταφικών εθίμων στη νεοανακτορική Κρήτη. Θέμα της παρούσας μελέτης είναι η ένδεια των πληροφοριών που σχετίζονται με τα ταφικά έθιμα της νεοανακτορικής περιόδου (1650/ 1640-1440/ 1430 π. Χ.). Εκτίθενται οι διάφοροι παράγοντες, φυσικοί και πολιτισμικοί, που θα μπορούσαν να ευθύνονται για αυτό. Ως κύρια αιτία θεωρούμε την, πρόχειρη μερικές φορές, έκθεση των σωμάτων των νεκρών σε φυσικές κοιλότητες, κάτι που αποτελούσε συνέχεια αρχαίων πρακτικών στην Κρήτη. Το ανακτορικό σύστημα μοιάζει να προσφέρει ένα τελετουργικό πλαίσιο πιο καλά προσαρμοσμένο στις ανάγκες του πληθυσμού και συμβάλλει στη μείωση του ενδιαφέροντος για τους μνημειώδεις τάφους, που χαρακτήριζαν την προανακτορική και την παλαιοανακτορική περίοδο. Παρά τις ελλιπείς πληροφορίες, ερευνούνται όσες ταφικές πρακτικές μπορούν να ταυτιστούν. Εκθέτουμε την ποικιλία των ταφικών μνημείων, το υλικό τους περιεχόμενο και τις τελετουργικές πρακτικές, που διεξάγονταν στους τάφους.Exploring the Cretan Neopalatial Funerary Record. The poverty of the Neopalatial funerary record (1650/ 1640-1440/ 1430 B. C.) is the subject of this paper, for which both natural and cultural factors are explored. The exposition of corpses to the elements or their crude deposition in natural cavities seems to be the reason for their rarity in the Neopalatial archaeological landscape. It can also be related to ancient Cretan practices. The palatial sphere now appears as the alternative ritual context, better suited to the needs of the population. It seems to take an active part in the marked lack of interest for former, monumental, funerary sites, which were key features of the Pre-and Protopalatial periods. Despite the poverty of the corpus, the relevant funerary information is explored. The diversity of the funerary sites is stressed, together with their material content and the ritual practices they were the focus of.Est envisagée ici la pauvreté du corpus funéraire néopalatial (1650/ 1640 -1440/ 1430), en même temps que les différents facteurs, naturels et culturels, susceptibles d’en être la cause. On suggère l’exposition des corps ou leur dépôt sommaire dans des cavités naturelles, dans le prolongement de pratiques crétoises anciennes, à l’origine de leur rareté dans le paysage archéologique au Néopalatial. La sphère palatiale semble désormais offrir un cadre rituel plus adapté aux besoins de la population et participe au désintérêt pour des cadres funéraires monumentaux caractéristiques des époques pré-et protopalatiale. Parallèlement à la pauvreté du corpus, les pratiques funéraires néanmoins identifiées sont explorées. On met en exergue la diversité des cadres funéraires, leur contenu matériel et les pratiques rituelles dont ils faisaient l’objet.Devolder Maud. Étude des coutumes funéraires en Crète néopalatiale.. In: Bulletin de correspondance hellénique. Volume 134, livraison 1, 2010. pp. 31-70