تصویر جیوان موکتی در مکتب ودانته

The subject of salvation is verifiable from three aspects: 1- The inappropriate situation and difficult conditions that make salvation inevitable 2- The conditions and factors that together carry out the salvation 3- The final end that would be achievable with fulfillment the salvation. Indian religions and philosophical schools, answered these questions with different comprehension from the concept of salvation based on their specific world view.Among them, the Advaita Vedanta presented it’s views based on Upanishads’ doctorines and monistic interpretation of them.The present article has investigated the theories of this school about salvation from two first aspects and is going to show the Jivanmukti’s image from the view of Shankara’s school . This is the result of this survey based on Upanishads : There is no superior purpose than knowledge which is salvation in itself .موضوع نجات از سه جنبه قابل بررسي است : - 1اوضاع نامناسب و شرايط دشواري كه نجات را اجتناب ناپذير مي نمايد - 2شرايط يا عواملي كه چون گرد هم آيند ، نجات را محقق مي سازند - 3غايت قصوايي كه نائل شدن به آن در گرو تحقق نجات است. اديان و مكاتب فلسفي هند با برداشتهاي مختلف از مفهوم نجات ، و بر مبناي جهان بيني هاي مختص به خود ، پرسشهاي مطرح شده را پاسخ گفته اند. مكتب ادويتا ودانته در آن ميان، ديدگاههاي خود را بر مبناي آموزه هاي اوپانيشادها و تفسير وحدت وجودي ازآنها ارائه كرده است. مقاله حاضر آراء اين مكتب را پيرامون نجات ، از دو جنبه نخست مورد بررسي قرار داده و در صدد ارائه تصويرجيوان موكتي)زنده آزاد( از نگاه مكتب شانكارا است. بر مبناي اين پژوهش كه با بهره گيري از اوپانيشادهاي اصلي انجام پذيرفته است ، هدفي والاتر از معرفت كه خود همان نجات است، وجود ندار