Bezsenność u osób w podeszłym wieku-możliwości leczenia w warunkach POZ

Insomnia is a problem that goes beyond the mainstream of contemporary medicine. As this is an interdisciplinary problem, in practice it is very often the responsibility of general practitioners. It is one of the giant geriatric syndromes that can be encountered by up to 30-50% of the elderly. Insomnia significantly worsens their quality of life, being a source of not only fatigue, anxiety and depression, but is also associated with a number of other diseases and an increased risk of death from cardiovascular causes. Its diagnosis is clinical. It is based primarily on a carefully collected interview. The basis of treatment are the so-called cognitive-behavioral therapies, i.e. education, proper sleep hygiene, sleep restriction method and stimulus control therapy. Their effectiveness is comparable to pharmacological treatment, but, what is important without the risk of side effects. In the event of difficulties in the implementation of cognitive-behavioral therapies or lack of improvement in insomnia symptoms, the use of hypnotics should be considered.Bezsenność jest zagadnieniem, które znajduje się poza głównym nurtem zainteresowań współczesnej medycyny. Ponieważ jest problemem interdyscyplinarnym, w praktyce bardzo często pozostaje w domenie lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Jest jednym z wielkich zespołów geriatrycznych, z którym może spotkać się nawet 30-50 % osób w podeszłym wieku. Bezsenność niezwykle mocno pogarsza jakość ich życia będąc źródłem nie tylko zmęczenia, lęku i depresji, ale jest też związana z szeregiem innych dolegliwości i schorzeń oraz zwiększonym ryzykiem śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych. Jej rozpoznanie ma charakter kliniczny. Opiera się przede wszystkim na dokładnie zebranym wywiadzie. Terapia poznawczo-behawioralna, a więc edukacja, higiena snu, metody ograniczania snu i kontroli bodźców, jest podstawą leczenia bezsenności. Jej skuteczność jest porównywalna z leczeniem farmakologicznym, ale co istotne bez ryzyka działań niepożądanych. Jeśli istnieją trudności z wdrożeniem terapii poznawczo-behawioralnej lub nie prowadzi ona do złagodzenia objawów bezsenności, należy rozważyć zastosowanie leków nasennych