Nowe perspektywy leczenia złośliwego międzybłoniaka opłucnej

Złośliwy międzybłoniak opłucnej to stosunkowo rzadko występująca choroba rozrostowa komórek mezotelialnych opłucnej, cechująca się dużą śmiertelnością. Jej patogeneza nieodłącznie wiąże się z ekspozycją na działanie azbestu. I chociaż coraz więcej wiadomo na ten temat, nadal wiele zagadnień dotyczących mechanizmu powstawania i rozwoju złośliwego międzybłoniaka opłucnej pozostaje niejasnych. Terapia trójmodalna, składająca się z leczenia chirurgicznego skojarzonego z chemioterapią i/lub radioterapią, nadal pozostaje terapią standardową. Rozwój oporności komórek guza na radioterapię oraz niektóre środki chemioterapeutyczne bardzo utrudniają leczenie tego nowotworu. Promieniowanie jonizujące uszkadza DNA komórek nowotworowych i zwiększa odpowiedź na leczenie, lecz uaktywnia także szlaki sygnałowe przeżycia komórki, co pozwala komórkom nowotworowym pokonać cytotoksyczność wywołaną promieniowaniem. Uważna ocena międzybłoniaka na poziomie biologicznym, z naciskiem na mechanizmy działania szlaków sygnałowych prowadzących komórkę na drogę przeżycia, może być pomocna przy wyborze opcji terapeutycznej. Niniejsza praca skupia się na dostępnych metodach leczenia złośliwego międzybłoniaka opłucnej, nowym podejściu terapeutycznym opartym na najnowszych badaniach, wykorzystującym inhibitory ukierunkowane na różne szlaki sprzyjające przeżyciu i radioterapii stosowanej w celu optymalizacji metod leczenia