Czy prawo pracy ma przyszłość?

Jeśli mamy odpowiedzieć na prowokujące pytanie zawarte w tytule, musimy sprecyzować je co do miejsca i czasu. Z perspektywy miejsca musimy skoncentrować się na kontynentalnej Europie, do której geograficznie należą Republika Czeska i Polska. Prawo pracy w nowoczesnym rozumieniu ma prawie 200 lat. W tym czasie, co naturalne, zmieniło się znacznie, lecz jego podstawa pozostała ta sama. Obejmuje ona ingerencję twórców prawa w wolność umów w celu ochrony pracownika oraz rokowania zbiorowe, prowadzące do zawierania umów zbiorowych. Ośmielamy się wyrazić przekonanie, że choć od czasu do czasu można przeczytać o kryzysie prawa pracy lub o kryzysie ruchu związkowego, a w rezultacie o kryzysie rokowań zbiorowych, prawo pracy ma nadal przyszłość, co najmniej w nadchodzących dekadach. Musimy polegać na prawie pracy, niezależnie od postępujących zmian w naturze pracy, zwiększania się sfery niezależnego biznesu i pracy niezależnej oraz spadku organizowania się w związki zawodowe. Jego źródłem pozostanie ustawodawstwo pracy oparte na fundamentalnej zasadzie ochrony pracowników i na rokowaniach zbiorowych.Udostępnienie publikacji Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego finansowane w ramach projektu „Doskonałość naukowa kluczem do doskonałości kształcenia”. Projekt realizowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój; nr umowy: POWER.03.05.00-00-Z092/17-00