The effect of novel aroxyalkyl derivatives of 2-methoxyphenylpiperazine on circulatory system

Arytmie są jedną z najczęstszych przyczyn nagłych zgonów u pacjentów cierpiących na choroby układu sercowo-naczyniowego. Ograniczona skuteczność i poważne, zagrażające życiu działania niepożądane klasycznych leków przeciwarytmicznych, w tym niebezpieczny potencjał proarytmiczny, w pełni uzasadniają ciągłe poszukiwania nowych leków.Celem pracy było określenie właściwości przeciwarytmicznych dwóch nowych pochodnych fenylopiperazyny: HBK-16 i HBK-17 w modelach arytmii wywołanej adrenaliną, chlorkiem wapnia oraz chlorkiem baru na szczurach. Obydwa związki wykazały we wcześniejszych badaniach wysokie powinowactwo do receptorów α1-adrenergicznych. Pomimo tego, że antagoniści receptorów α1 nie zostali uwzględnieni w klasyfikacji Vaughan Williams’a, ostatnie doniesienia naukowe wskazują na ich znaczącą rolę w mechanizmie powstawania arytmii, szczególnie spowodowanej niedokrwieniem lub reperfuzją.Wyniki przeprowadzonych eksperymentów sugerują, że zarówno HBK-16, jak i HBK-17 posiadają właściwości przeciwarytmiczne w modelu arytmii indukowanej adrenaliną, silniejsze niż karwedilol. Oba związki istotnie zmniejszały śmiertelność w modelu arytmii adrenalinowej. HBK-16 i HBK-17 nie wykazały aktywności przeciwarytmicznej w modelu arytmii indukowanej chlorkiem wapnia i chlorkiem baru. Rezultaty przeprowadzonych dotychczas eksperymentów skłaniają do kontynuacji badań nad HBK-16 i HBK-17, umożliwiających poznanie ich pełnego profilu farmakologicznego.Cardiac arrhythmias are one of the main reasons of sudden death in patients suffering from cardiovascular diseases. Limited efficacy and serious, life-threatening side effects of classic antiarrhythmic drugs including dangerous tendency to produce proarrhythmia are the reasons for searching for new drugs. The aim of the study was to determine antiarrhythmic activity of two phenylpiperazine derivatives: HBK-16 and HBK-17 in three models of arrhythmia – induced by adrenaline, calcium chloride and barium chloride in rats. Both compounds in earlier studies showed high affinity for α1-adrenergic receptor. Although α1-adrenergic agents are not considered in the Vaughan Williams classification, recent studies indicate their increasing role in arrhythmia mechanisms, especially, in the case of ischemic arrhythmia or subsequent reperfusion.The results obtained from experiments suggest that HBK-16 and HBK-17 possess antiarrhytmic properties in adrenaline-induced arrhythmia stronger than that of carvedilol. Both compounds reduced mortality in adrenaline-induced arrhytmia. Neither HBK-16 nor HBK-17 showed activity in calcium chloride- or barium chloride-induced arrhythmias. The results of this preliminary study fully justify further experiments on HBK-16 and HBK-17, which could help to determine their full pharmacological profile