Anthroponyms in Zygmunt Miloszewski’s novel Uwiklanie and its French translation

L’article est consacré aux anthroponymes dans le polar polonais Uwikłanie de Zygmunt Miłoszewski et dans sa traduction en français. L’analyse de la traduction des anthroponymes permet d’observer quelques techniques de traduction. Le plus souvent ce sont le transfert sans modification ou le transfert avec une modification orthographique (par exemple annulation des signes diacritiques polonais). En ce qui concerne les personnages de fiction, nous avons observé quelques particularités de la langue polonaise (un grand nombre de diminutifs, des noms de familles féminins avec le suffixe -owa, la structure ‘pan/pani+prénom’) qui ne sont pas gardées dans la traduction. En revanche, quant aux personnages réels, le traducteur ajoute toujours leurs professions, leurs fonctions ou d’autres informations en augmentant considérablement le texte traduit. Grâce à ces explications, le lecteur français approfondit sa connaissance des réalités socio-culturelles de la Pologne. Le traducteur facilite au récepteur cible la lecture de ce roman polonais, probablement à cause de son genre (polar) qui appartient à la littérature populaire.This article is a study of anthroponyms in the French translation of the Polish crime novel Uwikłanie by Zygmunt Miłoszewski. The analysis of translated anthroponyms reveals a number of techniques applied by the translator. The most frequently used are name and surname transfers without any modifications and transfers with spelling modifications (e.g. by removing Polish diacritic marks). In the case of fictional characters most features characteristic of Polish anthroponyms (diminutive forms of names, female surnames with an -owa suffix, a Ms/Mr+first name structure) have been lost in translation. With real characters, whose role in the novel is to add authenticity to the picture of contemporary Poland, the translator always adds information such as occupation or function to their names, which contributes to the greater length of the French translation of the Polish original. This translation technique provides the French reader of the novel with an insight into the socio-cultural reality of life in Poland. Comprehension of the novel by foreign readers is facilitated by this translation technique. The rationale behind the translator’s decision to apply this technique was probably the fact that the novel belongs to popular literature.u.kochanowska@uwb.edu.plUniwersytet w BiałymstokuCieślikowa A., 1996, « Jak “ocalić w tłumaczeniu” nazwy własne? », in : Filipowicz-Rudek M., Konieczna-Twardzikowa J. (dir.), Między oryginałem a przekładem II. Przekład, jego tworzenie się i wpływ, Kraków, TAiWPN Universitas, pp. 311–320.Cordonnier J.-L., 1995, Traduction et culture, Paris, Hatier/Didier.Hejwowski K., 2004, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa, PWN.Hejwowski K., 2015, Iluzja przekładu. Przekładoznawstwo w ujęciu konstruktywnym, Katowice, Wydawnictwo “Śląsk”.Lewicki R., 2000, Obcość w odbiorze przekładu, Lublin, Wydawnictwo UMCS.Skibińska E., 1999, Przekład a kultura. Elementy kulturowe we francuskich tłumaczeniach “Pana Tadeusza”, Wrocław, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.Skibińska E., 2000, «Nazwy własne we francuskim przekładzie “Prawieku i innych czasów” Olgi Tokarczuk », in : Kubiński W., Kubińska O., Wolański T. Z. (dir.), Przekładając nieprzekładalne, Gdańsk, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, pp. 157–169.Miłoszewski Z., 2007, Uwikłanie, Warszawa, W.A.B.Miłoszewski Z., 2013, Les Impliqués, trad. K. Barbarski, Mirobole Éditions/Pocket.1917518