Cultural framework of modern genetics

Wydział Antropologii i KulturoznawstwaCelem studium jest próba odkrycia mechanizmu, który kształtuje kulturową gramatykę biologicznego mikropoziomu materii życia. Propozycja ta przyjmuje, że miejsce genetyki w porządku normatywnym nowoczesnego świata wyznacza relacja pomiędzy systemem a światem życia. Hipoteza ta rozwijana na tle komparatystycznego zestawienia teorii pierwszego i drugiego pokolenia Szkoły Frankfurckiej wyjaśnia sens ewolucji normatywnych granic funkcjonowania genetyki, które decydują o pozycji człowieka względem nauki. Przyjęte stanowisko znajduje odzwierciedlenie w kompozycji prezentowanego studium, które obejmuje pięć rozdziałów. Pierwszy służy zarysowaniu teoretycznego kontekstu, który rozwija się na tle osi sporu pomiędzy reprezentantami dwóch pokoleń Szkoły Frankfurckiej, pozwalając na wybór Habermasowskiej odsłony konceptualizacji społecznego wymiaru wiedzy o dziedzicznej naturze biologicznego mikropoziomu materii życia. Drugi kreśli metodologiczne podstawy tej propozycji, łącząc wybrany wariant opisu odkrywanego mechanizmu z kulturoznawczą perspektywą, która pozwala na weryfikację przyjętego modelu. Trzeci inicjuje refleksję nad funkcjonalnymi determinantami praktyki społecznej śledząc historię wiedzy o dziedziczeniu – od narodzin antycznej idei po zastosowania nowoczesnej genetyki. Czwarty przenosi tę refleksję na poziom interpretacji praktyki społecznej, pozwalając na zarysowanie heterogenicznej panoramy przekonań, ukształtowanych na tle recepcji genetyki. Piąty natomiast podejmuje próbę rekonstrukcji normatywnych granic funkcjonowania wiedzy naukowej, poświęcając uwagę znaczeniu norm zakodowanych w systemowej strukturze nowoczesnego świata.The aim of the study is to discover the mechanism behind the cultural grammar of the matter of life at its biological micro-level. The study assumes that the place of genetics in the symbolic order of the modern world is determined by the relationship between the system and the lifeworld. The proposed hypothesis is derived from a comparative analysis of the theories of the first and second generation of the Frankfurt School, and can be employed to explain the normative limits of modern genetics, which determine the position of humanity in relation to science. This position is reflected in the structure of the presented study, which consists of five chapters. The aim of the first chapter is to outline the dispute between the representatives of two generations of the Frankfurt School; this justifies adopting Habermas’ conceptualization of the social dimension of knowledge concerning the hereditary nature of the matter of life. The second chapter delineates the methodological basis of the study, combining the selected approach to the discovered mechanism with a cultural studies perspective that allows its verification. The third chapter is devoted to a reflection on the functional conditions of social practice by tracking the history of knowledge concerning inheritance – from the birth of an ancient idea to the contemporary application of modern genetics. The fourth chapter leads this reflection towards interpretation of social practice, allowing the heterogeneous set of beliefs that accompanies the reception of genetics to be outlined. The fifth chapter attempts to interpret the normative limits of the functioning of scientific knowledge, paying attention to the meaning of norms encoded both in the system and the modern lifeworld