Postępy w zakresie diagnostyki i leczenia udarów mózgu

W ostatnich latach rozwój nowych technologii w zakresie neuroobrazowania, wprowadzenie ilościowego systemu oceny obrazu tomografii komputerowej (CT, computed tomography) oraz postęp w leczeniu wewnątrznaczyniowym różnych chorób naczyniowych mózgu istotnie poprawiły możliwości diagnostyczne, zwłaszcza w odniesieniu do udarów niedokrwiennych mózgu, oraz rozszerzyły zakres inwazyjnych procedur stosowanych w neurologii. Na uwagę zasługują również próby mające na celu określenie znaczenia biomarkerów jako parametrów o istotnym znaczeniu prognostycznym w udarach mózgu. Leczenie trombolityczne w ostrym udarze niedokrwiennym jest techniką przenoszoną obecnie z ośrodków klinicznych do ośrodków pozaakademickich. Leczenie to wiąże się z ryzykiem poważnych powikłań, dlatego powinno być stosowane jedynie w grupie odpowiednio wybranych chorych, którzy mogą odnieść istotną korzyść z tej metody terapii. Badanie perfuzji CT prawdopodobnie będzie miało istotne znaczenie przy podejmowaniu decyzji o kwalifikacji chorych do trombolizy. Spośród nowości klinicznych na uwagę zasługują dane wskazujące, że obniżenie ciśnienia tętniczego po udarze może być bezpieczne. Wstępna analiza chorych leczonych kandesartanem wykazała pozytywne efekty w porównaniu z grupą przyjmującą placebo. Obecnie prowadzone jest duże wieloośrodkowe badanie kliniczne, mające na celu ocenę efektów leczenia. W Polsce coraz szerzej stosuje się nowoczesne metody diagnostyki i leczenia udarów mózgu. Jest to możliwe dzięki prowadzonej od wielu lat akcji edukacyjnej oraz akcji wspierającej rozwój sieci pododdziałów udarowych. Dzięki prowadzonemu w latach 1997-2002 Narodowemu Programowi Profilaktyki i Leczenia Udarów Mózgu, a obecnie, od 2003 roku, Narodowemu Programowi Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Sercowo-Naczyniowego POLKARD, powstaje sieć nowoczesnych pododdziałów udarowych z dobrym zapleczem diagnostycznym. Wprowadzane są nowoczesne metody terapeutyczne: rozpoczęto leczenie trombolityczne, monitorowanie zabiegów angioplastyki tętnic szyjnych, poprawił się standard i dostęp do rehabilitacji