Dysfagia ustno-gardłowa w zaburzeniach ruchowych

Dysfagia jest częstym objawem występującym u pacjentów z za-burzeniami ruchowymi. Jej konsekwencją mogą być różne po­wikłania, między innymi niedożywienie, odwodnienie, brak moż­liwości skutecznej doustnej farmakoterapii, a także zachłystowe zapalenie płuc. Rozpoznanie zaburzeń połykania jest trudne ze względu na częsty brak zgłaszanych przez chorego dolegliwości. W pracy opisano 3 chorych z zaburzeniami ruchowymi, u których przeprowadzono ocenę aktu połykania za pomocą kwestionariuszy i obiektywnego badania endoskopowego (FEES, fiberoptic endo­scopic evaluation of swallowing). Wyniki wskazują na konieczność aktywnego poszukiwania zaburzeń połykania, niezależnie od ujem­nego wywiadu u chorych z zaburzeniami ruchowymi. Ze względu na możliwe powikłania i znaczną częstość dysfagii precyzyjna diagnostyka zaburzeń połykania jest jednym z podstawowych działań umożliwiających podjęcie ich leczenia