Dekslansoprazol — inhibitor pompy protonowej nowej generacji

„Złotym standardem” w leczeniu choroby refluksowej przełyku są inhibitory pompy protonowej (PPI), 1/3 chorych nie odczuwa jednak pełnej satysfakcji ze stosowania tych leków. Główną przyczyną jest ich krótki okres półtrwania (1−2 godziny) oraz słaby wpływ na nocne wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Lekiem nowej generacji jest dekslansoprazol, prawoskrętny izomer optyczny lansoprazolu, który ma znacznie wydłużony okres podwyższonego stężenia w surowicy krwi. Jest to wynikiem podwójnie opóźnionego systemu uwalniania substancji czynnej z kapsułek, które zależy od wartości pH w przewodzie pokarmowym. Pierwsza część leku jest wchłaniana szybko w dwunastnicy, a druga uwalnia się znacznie później w dalszym odcinku jelita cienkiego. Dekslansoprazol wykazuje dzięki temu dwa szczyty stężenia we krwi w odstępie kilku godzin. Wydłużenie obecności leku we krwi powoduje, że może on być stosowany o różnych porach dnia (przed dowolnym posiłkiem), co jest wygodne dla wielu chorych. Szczególne znaczenie ma silniejszy od pozostałych PPI wpływ dekslansoprazolu na nocne wydzielanie kwasu solnego w żołądku, pozwala bowiem na skuteczne leczenie nocnej zgagi i towarzyszących jej zaburzeń snu. W badaniach z randomizacją potwierdzono dużą skuteczność dekslansoprazolu w leczeniu refluksowego, nadżerkowego zapalenia przełyku i ustępowaniu objawów