Znaczenie kwasu moczowego w niewydolności serca

Kwas moczowy jest końcowym produktem katabolizmu zasad purynowych, powstającym w wyniku ciągu reakcji katalizowanych przez enzym oksydazę ksantynową. Ubocznym produktem tych reakcji są wolne rodniki tlenowe, które mogą uszkadzać struktury serca i naczyń. Wzrost stężenia kwasu moczowego może wystąpić w wyniku upośledzenia funkcji nerek, zwiększonej podaży pokarmów bogatopurynowych, rozpadu tkanek oraz w innych stanach, między innymi w niewydolności serca. W wielu badaniach wykazano znaczenie kwasu moczowego zarówno w przewidywaniu wystąpienia niewydolności serca w przyszłości, jak i w prognozowaniu zaostrzeń oraz zgonów w jej przebiegu. Istnieją również nieliczne doniesienia kwestionujące rolę kwasu moczowego jako wskaźnika prognostycznego w przewlekłej niewydolności serca. Pewnym ograniczeniem w wykorzystaniu kwasu moczowego w prognozowaniu niekorzystnych zdarzeń sercowych są zmiany jego stężenia wywołane wpływem leków, diety czy palenia tytoniu. Rola, jaką przypisano oksydazie ksantynowej w patogenezie chorób układu sercowo-naczyniowego, stała się podstawą do wykorzystania inhibitorów tego enzymu w terapii przewlekłej niewydolności serca. Przeprowadzone analizy wykazały jednak, że włączenie takiego leczenia nie przyniosło istotnych korzyści w tej grupie chorych. Potrzebne są dalsze randomizowane badania, które pozwolą na określenie znaczenia kwasu moczowego w patogenezie i progresji niewydolności serca