Agresja w placówkach psychiatrycznych — próba zdefiniowania problemu

Medical staff working at mental health care facilities believes that patients’ aggressive behaviors are relatively rare but also inevitable part of the job. The personnel commonly follow such a belief and accept aggressive episodes due to absence of advance awareness training programs and gaps in the standard operational procedures that could minimize patients violent acts and enhance workplace safety. The systemic solutions how to proceed when facing patient aggression are still weak or missing. The medical staffers should not be left alone with negative emotions or fear after they were confronted with the patients aggression. The co-workers’ supporting conversations and professional advice to the victimized personnel can significantly help to cope with difficult emotions, and in the long term prevent frustration and burnout.Wśród personelu placówek opieki psychiatrycznej panuje przekonanie, że agresja ze strony pacjentów jest stosunkowo rzadkim, ale nieuniknionym elementem pracy. Pracownicy medyczni tolerują tego typu zachowania ze względu na brak zaawansowanych procedur i programów szkoleń, które umożliwiłyby ograniczenie agresywnych zachowań i poprawiły bezpieczeństwo pracy. Brakuje spójnych rozwiązań systemowych dotyczących postępowania, gdy już dojdzie do napaści ze strony pacjenta. Personel medyczny nie powinien pozostawać sam z trudnymi emocjami doświadczanymi po agresywnych zachowaniach pacjentów. Wsparcie i rozmowy ze współpracownikami mogą w znaczącym stopniu ułatwić poradzenie sobie z trudnymi emocjami, a w dłuższej perspektywie przeciwdziałać frustracji i wypaleniu zawodowemu