Zastosowanie inhibitorów kinazy tyrozynowej w leczeniu drugiej linii u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową

Due to its high efficacy, imatinib (IM) has become the treatment of choice for patients with chronic myeloid leukemia (CML). However, there is still a substantial group of patients who need higher doses of IM or alternative therapy. The resistance to IM led to development of 2nd generation tyrosine kinase inhibitors (TKI). Higher doses of IM or 2nd generation TKI are used to overcome the resistance to therapy. There are several factors that need to be considered in the treatment choice decision making process in IM-resistant patients, who failed or achieved only suboptimal response, such as compliance and the type of underlying mechanism of resistance. Allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (allo-HSCT) is used currently as subsequent treatment line in patients who failed therapy with 2nd generation TKI and progressed to accelerated or blastic phase of CML as well as in patients carrying the T315I mutation. Hematologia 2010; 1, 3: 229-238Imatynib (IM) dzięki swojej dużej skuteczności stał się lekiem pierwszego wyboru w terapii przewlekłej białaczki szpikowej (CML). Istnieje jednak duża grupa chorych wymagających w toku leczenia zwiększenia jego początkowej dawki lub zmiany terapii. Oporność na IM doprowadziła do opracowania inhibitorów kinazy tyrozynowej (TKI) II generacji. Zwiększenie dawki IM lub TKI II generacji wykorzystuje się w celu przełamania oporności na leczenie. W podejmowaniu decyzji o wyborze leczenia II rzutu - zarówno u chorych, którzy osiągnęli odpowiedź suboptymalną, jak i w przypadku niepowodzenia leczenia - należy brać pod uwagę przestrzeganie zaleceń przez pacjenta, typ oporności oraz jej przyczyny. Allogeniczne przeszczepienie macierzystych komórek krwiotwórczych (allo-HSCT) w leczeniu II linii stosuje się u chorych z progresją do fazy akceleracji albo kryzy blastycznej, po próbie leczenia TKI II generacji, lub u chorych opornych na leczenie i z obecnością mutacji T315I. Hematologia 2010; 1, 3: 229-23