Podejście mozaikowe w badaniu normatywnych kontekstów dzieciństwa

Among the many research perspectives in the exploration of childhood space, the attention of the researcher should be drawn to a cognitively interesting approach to the question of studying this fragment of social reality, which is called „the childhood of the childhood”, namely the one which was presented by Alison Clark and defined as the Mosaic Approach. This original research strategy is based on the appreciation of the competences of children who experience their childhood as the main subjects through which an “adult” researcher acquires a reliable source of information. Children are experts in their own lives. It is thanks to them that we obtain knowledge about what meanings, values and experiences of everyday life build the space of their childhood. In this research strategy, active listening and the process of understanding children through the analysis of many available children’s products become particularly important. The following article presents the theoretical approach proposed by A. Clark used in the search for meanings that preschool children give to a positive law co-creating the space of their childhood.Wśród wielu perspektyw badania przestrzeni dzieciństwa na uwagę zasługuje interesujące poznawczo zagadnienie eksploracji tego fragmentu rzeczywistości społecznej, który nazywamy „dzieciństwem dzieciństwa”. Interesujące studia na ten temat zaprezentowała Alison Clark, nazywając je podejściem mozaikowym (the Mosaic Approach). Owo oryginalne podejście badawcze opiera się na dowartościowaniu kompetencji dzieci przeżywających swoje dzieciństwo, będących głównymi podmiotami, dzięki którym „dorosły” badacz pozyskuje wiarygodne źródło informacji. Dzieci postrzegane są jako eksperci ich własnego życia. To dzięki nim otrzymujemy wiedzę o tym, jakie znaczenia, wartości oraz doświadczenia życia codziennego budują przestrzeń ich dzieciństwa. W tej strategii badawczej szczególnego znaczenia nabiera aktywne słuchanie i proces rozumienia dzieci poprzez wszystkie dostępne ich wytwory. Poniższy artykuł przedstawia ujęcie teoretyczne proponowane przez A. Clark, które wykorzystała ona w procesie poszukiwań znaczeń, jakie dzieci w wieku przedszkolnym nadają prawu pozytywnemu współtworzącemu przestrzeń ich dzieciństwa