A study of canniba lism in larvae and post-larvae of sea bass Dicentrarchus labrax (L.1578) under culture conditions. Effects of stocking density and size heterogeneity

The aim of the present study was the investigation upon interindividual competition, with emphasis on cannibalism, in the early developmental stages of sea bass (Dicentrarchus labrax). Three experiments have been carried out with the aim to determine the effects of stocking densities and size heterogeneity on survival, growth and behaviour of sea bass larvae and post-larvae under controlled culture conditions. Experimental populations were reared in cylindroconical tanks of 50-l in a closed water system for the larvae and in a semi-closed system for the post larvae. Larvae were fed with live Brachionus plicatilis replaced successively by Artemia. Post-larvae were fed with live Artemia replaced successively by an adequate industrial dry food. Total length and weight was measured weekly on 30 individuals/tank. Dead fish were counted daily, classified into cannibalised and non-cannibalised fish and photos were taken. Cannibalism was estimated by the number of cannibalised dead fish and the number of missing fish at the end of the experiment. All experimental conditions were tested in triplicate. Results indicated that stocking density (50, 100, 150, 200 larvae/l) did not effect survival and larval growth performance. Most deaths were recorded before d10 and mainly related to problems of exogenous feed ingestion and lipid drop absorption. At this developmental stage no cannibalism was observed. In contrast, initial stocking density and size heterogeneity effect the survival and the extent of cannibalism of reared post-larvae. Survival was significantly higher in the lower densities (5 and 10 post-larvae./l) than in the higher densities (15 and 20 post-larvae./l) than in the higher densities. Also, the percentage of missing fish and thus cannibalism was significantly higher in the highest density. Three different size heterogeneity of post-larvae were tested : 1. Natural heterogeneity, 2. Minimum heterogeneity, and 3. Maintenance of the homogeneity. Survival was significantly higher in the populations with the modified homogeneity compared to all others. A positive correlation between coefficient of variation of weight and cannibalism was observed. In post-larvae experiments, cannibalism was detected on all dead fish in the form of heavy damage to dorsal, anal and mainly to the caudal fin and was observed on all occasions even after food was given. Cannibals attacked their prey from the back catching it by the caudal fin, swallowing it slowly or releasing it.Η παρούσα εργασία είχε σαν στόχο τη μελέτη του ενδοπληθυσμιακού ανταγωνισμού με έμφαση στον κανιβαλισμό που αναπτύσσεται στα πρώτα αναπτυξιακά στάδια εκτροφής του λαβρακιού (Dicentrarchus labrax). Σχεδιάστηκαν τρία πειράματα με σκοπό να ελεγχθεί η επίδραση της ιχθυοφόρτισης και της ετερογένειας του μεγέθους στην επιβίωση, ανάπτυξη και συμπεριφορά των νυμφών και μετανυμφών του λαβρακιού σε συνθήκες εκτροφής. Τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης, σε κυλινδροκωνικές πολυεστερικές δεξαμενές (50-l) κάτω από ελεγχόμενες συνθήκες εκτροφής. Η διατροφή των νυμφών γινόταν με ζωντασνούς οργανισμούς, αρχικά με Brachionus plicatilis οι οποίοι σταδιακά αντικαταστάθηκαν από ναύπλιους και μεταναύπλιους Artemia. Η διατροφή των μετανυμφών γινόταν αρχικά με ναύπλιους και μεταναύπλιους Artemia οι οποίοι σταδιακά αντικαταστάθηκαν με βιομηχανική τροφή. Η καταγραφή του ατομικού βάρους και του ολικού μήκους των ψαριών γινόταν σε εβδομαδιαία βάση, σε δείγμα 30 ατόμων/δεξαμενή. Η καταμέτρηση των νεκρών ατόμων και ο διαχωρισμός τους σε κανιβαλισμένα ή μη κανιβαλισμένα γινόταν καθημερινά. Επιπλέον, γινόταν φωτογραφική αποτύπωση ατόμων που έφεραν ίχνη κανιβαλιστικών επιθέσεων ή δυσμορφιών. Η ένταση του κανιβαλισμού εκτιμήθηκε από τον αριθμό των νεκρών ατόμων που βρέθηκαν να φέρουν ίχνη κανιβαλιστικών επιθέσεων και από τον αριθμό των «χαμένων» ατόμων στο τέλος των πειραμάτων. Όλες οι πειραματικές συνθήκες δοκιμάστηκαν εις τριπλούν. Η ιχθυοφόρτιση (50, 100, 150, 200 larvae/l) δεν φαίνεται να επηρεάζει την επιβίωση και αύξηση των νυμφών του λαβρακιού. Το μεγαλύτερο ποσοστό της θνησιμότητας παρατηρήθηκε τις πρώτες δέκα ημέρες και αποδόθηκε κυρίως σε προβλήματα που σχετίζονται με την έναρξη της ετερότροφης ζωής των νυμφών και σε προβλήματα απορρόφησης της σταγόνας λιπιδίων. Σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο δεν παρατηρήθηκε κανιβαλισμός. Αντίθετα, η ιχθυοφόρτιση και η ετερογένεια του μεγέθους επηρεάζουν την επιβίωση και την ένταση του κανιβαλισμού των μετανυμφών σε συνθήκες εκτροφής.. Η επιβίωση ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη στις χαμηλές ιχθυοφορτίσεις (5 and 10 post-larvae./l) σε σύγκριση με την επιβίωση στις υψηλές ιχθυοφορτίσεις (15 and 20 post-larvae./l). Επιπλέον, το ποσοστό των «χαμένων» ατόμων στο τέλος του πειράματος, και επομένως η ένταση του κανιβαλισμού, ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερο στην υψηλότερη ιχθυοφόρτιση. Οι τρεις διαφορετικές συνθήκες ετερογένειας που εξετάστηκαν ήταν: 1. Φυσική ετερογένεια, 2. Ελάχιστη ετερογένεια, 3. Διατήρηση της ομοιογένειας.. Η επιβίωση ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερη στους πληθυσμούς στους οποίους γινόταν τακτική διαλογή μεγέθους. Επιπλέον, παρατηρήθηκε θετική συσχέτιση του συντελεστή μεταβλητότητας του βάρους με τον κανιβαλισμό. Κανιβαλισμός παρατηρήθηκε και στα δύο πειράματα με τις μετανύμφες του λαβρακιού. Η θνησιμότητα αποδόθηκε εξ' ολοκλήρου στον κανιβαλισμό και τα νεκρά άτομα ήταν τραυματισμένα στο ραχιαίο, εδρικό και κυρίως στο ουραίο πτερύγιο Οι θηρευτές συλλαμβάνανε την λεία τους από το ουραίο πτερύγιο και την καταβρόχθιζαν αργά