Źródła wiedzy o potrzebach i opiniach mieszkańców w zarządzaniu gminą wiejską.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb obywateli stanowi zarówno zadanie własne samorządów gminnych, jak i moralny obowiązek ich władz. Posiadanie wiedzy na temat zakresu i specyfiki potrzeb, a także opinii mieszkańców w tym zakresie jest zatem punktem wyjścia do racjonalnych i skutecznych działań zarządczych. Lokalni decydenci mogą (teoretycznie) korzystać z wielu dostępnych źródeł wiedzy i w różny sposób je wykorzystywać. Nie zawsze jednak tak jest. Pojawia się zatem pytanie o realnie podejmowane przez władze lokalne działania w celu pozyskiwania wiedzy o opiniach i potrzebach mieszkańców (źródła wiedzy). Artykuł odwołuje się do wyników badań własnych autorki realizowanych w środowiskach wiejskich wśród lokalnych decydentów i mieszkańców. Wskazują one na relatywnie niewielkie zainteresowanie wnikliwym rozpoznaniem potrzeb mieszkańców. Zastępuje je powierzchowna obserwacja i intuicja władz. Ponadto, informacje o społeczności pozyskiwane są za pośrednictwem tradycyjnych kanałów komunikacji, tzn. rozmów z sołtysami i radnymi. Mieszkańcy rzadko postrzegani są jako źródło wiedzy lokalnej i poza wyrażeniem swojej opinii podczas zebrań nie włączają się w diagnozowanie problemów własnej społeczności. Addressing the collective needs of residents is both a task of local governments and a moral obligation of authorities. Having knowledge about the scope and specifics of the needs and the opinions of the residents in this respect is therefore the starting point for rational and effective management actions. Local decision-makers can (theoretically) use a wide array of knowledge sources and utilise them in a variety of ways. This is, however, not always the case. There arises therefore a question of real action taken up by local authorities to find out the opinions and needs of residents (sources of knowledge). The article draws on the results of the author’s own research conducted in rural areas among local decision-makers and residents. They indicate a relatively low level of interest in a thorough diagnosis of the needs of the residents. It is replaced by the superficial observation and intuition of the authorities. In addition, information about the community is obtained through traditional channels of communication in the form of talks with village leaders and councillors. Residents are rarely seen as a source of local knowledge and, apart from expressing their opinions at meetings, they seldom engage in the process of diagnosing their own problems