New Age Anthropology

This article examines New Age anthropology in light of important changes that are taking place in western culture. These changes are undoubtedly due to many factors, but primarily to a crisis of Christianity, scientific revolution, and postmodern man’s search for alternative answers. The first two points of this article discuss the foundations of this anthropology, which are rooted in new scientific theories and their metaphysical interpretation in light of the concept of Eastern religions such as Hinduism and contemporary gnosis. According to these Eastern ideas and religions, man is an emanation of the Divine Absolute, who is an incarnate particle. This holistic outlook identifies the Creator with creation and is connected with an evolutionary (and not a creationist) worldview. The following point of the article discusses the concept of so-called “transformation of consciousness,” meaning the need to discover one’s true divine identity. This concept asserts that man’s rational identity is an “illusory I.” The final two points of this article present the consequences of this kind of human perception, or the cognitive process based on inner human experience, meaning so-called “enlightenment” (and not on objective Truth), and of the absolutization of the subjective conscience as the supreme tribunal based on having reached enlightenment. In this way, man’s divine identity, which blurs the boundary between that which is divine and that which is human, is the basis of New Age anthropology. In addition, New Age anthropology’s evolutionary understanding of the cosmos, including of man, leads one to conclude that human nature is subject to the processes of change that makes it possible for man to go beyond the limit within which he is understood as being a homo sapiens.ks. dr. PAWEŁ MURZIŃSKI – studia magisterskie ukończył na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie na kierunku teologii w zakresie teologii ogólnej. Tytuł magistra uzyskał w 1999 r. broniąc pracy Wizja moralności chrześcijańskiej w twórczości C. S. Lewisa. W roku 2002 ukończył na Międzywydziałowej Katedrze Katolickiej Uniwersytetu w Białymstoku czterosemestralne Studium Podyplomowe w zakresie Katechetyczno-Pedagogicznym. Studia doktoranckie ukończył w Rzymie w zakresie teologii moralnej na Accademia Alfonsiana, (Wyższy Instytut Teologii Moralnej przy Papieskim Uniwersytecie na Lateranie). Tytuł licencjata uzyskał w 2004 r. pisząc pracę licencjacką Il tempo qoeletiano e le sue valenze etiche. Dyplom doktorancki uzyskał w 2008 r. Tytuł pracy: Il fenomeno New Age come una nuova sfida culturale e spirituals. Le caratteristiche principal nel confronto con la fede della Chiesa. Publikacja książkowa: New Age czyli współczesna wieża Babel. W latach 2008-2014 wykładowca Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Białymstoku, a obecnie wykładowca na zaocznym Studium Teologicznym w Białymstoku.Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie, Sekcja św. Jana ChrzcicielaBaggio A., L’ideologia New Age, [w:] La dolce seduzione dell’Acquario. New Age tra psicologia del benessere e ideologia religiosa, Roma 1998.Bailey A. , Astrologia Esoterica. Trattato dei “sette” raggi, t. III, Nuova Era 2002.Blavatsky H. P., Iside Svelata. Chiave dei misteri della scienza e della teologia antiche e moderne, t. I: Scienza, Milano 2000.Brown D. J., McLean Novak R. (red.), I protagonisti della New Age. Conversazioni illuminanti, Gruppo Editoriale Futura 1997.Capra F., Il Punto di Svolta, Milano 1984.Conte di Saint-Germain, Io sono, L’Età dell’Acquario 2001, 2006.Crepon P., Dizionario della Spiritualità Orientale, Roma 1997.De Lassus A., Masoneria. Intrygująca tajemniczość, Paryż 1993.De Luca A., La New Age, Milano 1994.Drago F., Vivere New Age, Milano 1998.Ferrari G., Che cos’è il New Age, [w:] Religioni e sette nel mondo 5, New Age 1, Rivista trimestrale di cultura religiosa, Marzo 1996, Anno 2, Numero 1.Fizzotti E. (red.), Presentazione, [w:] La dolce seduzione dell’Acquario. New Age tra psicologia del benessere e ideologia religiosa, Roma 1998.Franck B., Leksykon New Age, Kraków 1997.Hawken P., The Magic of Findhorn, New York – London 1976.Hunt D., McMahon T. A., Ameryka. Nowy uczeń czarnoksiężnika, Warszawa 1992.J. Vernette, Il New Age. All’alba dell’era dell’Acquario, Milano 1997.Jung C. G., Podróż na Wschód, Kraków 1989.Jung C. G., Psychologia i religia, Warszawa 1995.Klimo J., Channeling, Los Angeles 1987.M. Introvigne, Il cappello del Mago. I nuovi movimenti magici dallo spiritismo al satanismo, Milano 2003.Marciniak B., Earth, Gruppo Editoriale Futura 2003.Maurin K., Motycka A., Fenomen Junga. Dzieło, inspiracje, współczesność, Warszawa 2002.Papieska Rada Kultury, Papieska Rada ds. dialogu Międzyreligijnego, Jezus Chrystus dawcą wody żywej. Chrześcijańska refleksja na temat „New Age” (Roma, 3 luty 2003), [w:] EV 22, 41-166, p. 2.3.4.3.Pigani E., Channel. I medium della Nuova Era, Roma 1993.Pogačnik M., la Forza di Cristo e il Ritorno della Dea, Diegaro di Cesena 2003.Price J. R., Il Codice di Gesù. Un’esperienza mistica rivela un nuovo paradigma per la vita, Diegaro di Cesena 2001.Ramtha, Chi siamo veramente?, Diegaro di Cesena 2004.Ries J., New Age e reincarnazione, [w:] Religioni e sette nel mondo 5, New Age 1, Rivista trimestrale di cultura religiosa, Marzo 1996, Anno 2, Numero 1.Sanna I., L’antropologia cristiana tra modernità e post-modernità, Brescia 2002.Schiwy G., Lo spirito dell’Età Nuova. New Age e cristianesimo, Queriniana, Brescia 1991.Stefanel S., Ologramma, metafisica e sindacati [http://www.pavonerisorse.to.it/riforma/psp/ologramma_metafisica.rtf (08.06.2007)].Trocchi C. G., Nowe ruchy religijne, Kraków 2002.414616