Behandeling van diabetes mellitus door de huisarts in vijf Europese landen: eenheid binnen Europa?

Achtergrond: Er is weinig bekend over verschillen binnen Europa in de behandeling van patiënten met diabetes mellitus (DM) in de huisartsenpraktijk. Doel: Het vergelijken van de behandeling bij DM in de huisartsenpraktijk in vijf Europese landen als eerste stap in de ontwikkeling van internationale richtlijnen over de behandeling bij DM in de huisartsenpraktijk. Methode: Gegevens werden verzameld over het handelen van huisartsen bij routinecontroles van patiënten met DM gedurende een periode van 12 maanden (1999/2000) bij huisartsen aangesloten bij registratienetwerken in 5 Europese landen (België, Kroatië, Engeland, Spanje en Nederland). De uitkomsten werden gestratificeerd per leeftijdsgroep en land. Resultaten: Het aandeel van patiënten behandeld met alleen dieet varieerde van 13% (Nederland) tot 25% (Spanje), met dieet en orale antidiabetica van 51% (Engeland) tot 62% (België), met een combinatie van dieet en insuline van 15% (België en Kroatië) tot 26% (Nederland). Een combinatie van dieet, orale antidiabetica en insuline kwam in alle onderzochte landen in minder dan 10% van de gevallen voor. Binnen de oudere leeftijdsgroepen werd insuline het vaakst voorgeschreven in Nederland. Diabeten in Spanje en Kroatië bleken een hoge consultfrequentie te hebben voor DM; in Engeland en Nederland was deze lager. In Kroatië verwijzen huisartsen de meeste nieuwe patiënten met DM naar de internist. Conclusies: De gevonden verschillen tussen landen betreffen het gebruik van insuline bij ouderen, de consultfrequentie in de huisartsenpraktijk en de frequentie van verwijzen naar de oogarts en internist of diabetoloog. Verder kwantitatief en kwalitatief Europees onderzoek is aangewezen om te bepalen of er behoefte bestaat aan ondersteuning van diabetesbehandeling in de eerste lijn. (aut.ref.