Różnorodność genetyczna miejscowych odmian pomidora zebranych w Turcji i Iranie według cech morfologicznych

Ninety-seven tomato landraces collected from East Anatolian region of Turkey and North-West of Iran, along with three commercial cultivars were evaluated during two years. Experiment was carried out in an alpha lattice design at Agriculture and Natural Resources Research Center of West Azerbaijan, Iran. Analysis of variance revealed significant variation (P ≤ 0.01) among genotypes for all the experimental characters. Yield showed a positive and significant correlation with length and width of cotyledon leaf, length and width of true leaf, fruit weight, fruit length and diameter, pericarp thickness and fruit peduncle length. In principal component analysis, the first three components explained for 71.6% of total variations among genotypes. Since the first component determined 50% of total variations and yield had high significant coefficient with this component, thus it might be used as s selection criteria to identify genotypes with high yield in breeding programs. Cluster analysis using Ward method classified genotypes into five groups. Groups included: early maturing genotypes in group I, genotypes with high yield in group II, genotypes with large fruit in group III, late maturing and high total soluble solids (TSS) genotypes in group IV and genotypes with high acidity in group V.W czasie dwóch lat oceniono 97 miejscowych odmian pomidora zebranych w anatolijskim regionie Turcji i północno-zachodnim Iranie oraz trzy odmiany handlowe. Eksperyment przeprowadzono w układzie alpha lattice w Centrum Badawczym Rolnictwa i Zasobów Naturalnych w Zachodnim Azerbejdżanie w Iranie. Analiza wariancji ukazała zmienność (P ≤ 0.01) wśród genotypów w odniesieniu do wszystkich cech doświadczenia. Plon wykazał pozytywną, istotną korelację z długością i szerokością liścienia, długością i szerokością liścia, masą owocu, długością i średnicą owocu, grubością owocni oraz długością szypułki owocu. W analizie głównych składowych, pierwsze trzy składowe odpowiadały za 71.6% wszystkich różnic między genotypami. Ponieważ pierwszy komponent określał 50% wszystkich różnic, a plon był istotnie skorelowany z tym komponentem, może on być używany jako kryterium selekcji do identyfikowania genotypów o wysokim plonie w programach hodowlanych. Analiza skupień przy użyciu metody Warda klasyfikowała genotypy w trzy grupy obejmujące wczesnodojrzewające genotypy w grupie I, genotypy o wysokich plonach w grupie II, genotypy o dużych owocach w grupie III, późno dojrzewające genotypy oraz genotypy o wysokiej całkowitej zawartości rozpuszczalnych składników (TSS) stałych w grupie I oraz genotypy o wysokiej kwasowości w grupie V