Ontwikkeling en bruikbaarheid van in vitro digestiemodellen om bioaccessibility van lood in speelgoed te schatten

Children can be orally exposed to compounds by chewing, sucking and ingestion of toy (parts). Only the fraction of contaminant that is released from the toy can reach the blood stream (internal exposure) and can contribute to toxicity. In present risk assessment the release of contaminants from toy is not considered, or is not determined under physiological conditions. As a consequence, the risk due to exposure to contaminants in toys can be overestimated. With an in vitro digestion model based on human physiology the amount of contaminant can be estimated that is released from toy during sucking and/or digestion in the gastrointestinal tract. The present report describes the development of three in vitro digestion models that are based on physiological conditions in children. With these models the release of contaminants from toy can be estimated for several circumstances: 1) sucking on toy, 2) sucking on toy in combination with swallowing of the toy matrix, and 3) swallow of toy matrix without a sucking phase. The digestion models are tested for lead for 4 different toy matrices (chalk for exterior use, chalk, finger paint, paint). The use of in vitro digestion models for exposure assessment of contaminants in relation to guidelines and CONSEXPO is discussed.Kinderen kunnen worden blootgesteld aan stoffen afkomstig uit speelgoed als gevolg van sabbelen en eventueel inslikken van (stukjes) speelgoed. Alleen het deel van de contaminant dat is vrijgemaakt van het speelgoed kan terechtkomen in de bloedbaan (interne blootstelling) en kan toxiciteit veroorzaken. In huidige risicoschatting wordt het vrijmaken van de contaminant uit speelgoed niet meegenomen, of wordt dit bepaald onder niet fysiologische omstandigheden. Daardoor kan het risico van kinderen door blootstelling aan contaminanten in speelgoed worden overschat. Met een in vitro digestiemodel gebaseerd op humane fysiologie kan een beter beeld worden verkregen van de hoeveelheid contaminant die vrijkomt uit speelgoed onder invloed van sabbelen en/of het digestieproces in het maagdarmkanaal. Het huidige rapport beschrijft de ontwikkeling van een drietal in vitro digestiemodellen die gebaseerd zijn op fysiologische omstandigheden in kinderen. Met deze modellen kan het vrijkomen van contaminanten uit speelgoed worden bepaald onder verschillende omstandigheden: 1) sabbelen aan speelgoed, 2) sabbelen aan speelgoed in combinatie met inslikken van het speelgoed, en 3) inslikken van speelgoed zonder een sabbelfase. De digestiemodellen zijn getest voor lood uit 4 verschillende speelgoedmatrices (stoepkrijt, bordkrijt, vingerverf, verfschilfers). Het gebruik van de in vitro digestiemodellen voor blootstellingsbeoordeling van contaminanten is bediscussieerd in relatie tot bestaande richtlijnen en het humane blootstellingsmodel CONSEXPO