Development and suitability of in vitro digestion models in assessing bioaccessibility of lead from toy matrices

Kinderen kunnen worden blootgesteld aan stoffen afkomstig uit speelgoed als gevolg van sabbelen en eventueel inslikken van (stukjes) speelgoed. Alleen het deel van de contaminant dat is vrijgemaakt van het speelgoed kan terechtkomen in de bloedbaan (interne blootstelling) en kan toxiciteit veroorzaken. In huidige risicoschatting wordt het vrijmaken van de contaminant uit speelgoed niet meegenomen, of wordt dit bepaald onder niet fysiologische omstandigheden. Daardoor kan het risico van kinderen door blootstelling aan contaminanten in speelgoed worden overschat. Met een in vitro digestiemodel gebaseerd op humane fysiologie kan een beter beeld worden verkregen van de hoeveelheid contaminant die vrijkomt uit speelgoed onder invloed van sabbelen en/of het digestieproces in het maagdarmkanaal. Het huidige rapport beschrijft de ontwikkeling van een drietal in vitro digestiemodellen die gebaseerd zijn op fysiologische omstandigheden in kinderen. Met deze modellen kan het vrijkomen van contaminanten uit speelgoed worden bepaald onder verschillende omstandigheden: 1) sabbelen aan speelgoed, 2) sabbelen aan speelgoed in combinatie met inslikken van het speelgoed, en 3) inslikken van speelgoed zonder een sabbelfase. De digestiemodellen zijn getest voor lood uit 4 verschillende speelgoedmatrices (stoepkrijt, bordkrijt, vingerverf, verfschilfers). Het gebruik van de in vitro digestiemodellen voor blootstellingsbeoordeling van contaminanten is bediscussieerd in relatie tot bestaande richtlijnen en het humane blootstellingsmodel CONSEXPO.<br&gt