Różne aspekty wypalenia zawodowego wśród personelu medycznego ze szczególnym uwzględnieniem grupy zawodowej pielęgniarek w domach pomocy społecznej

Abstracts. Nursing homes are institutions for people who require round-the-clock care due to disability, illness or age. Workers of social welfare homes are burdened with a large amount of work. Emotional involvement in the affairs of residents with a simultaneous lack of distance from the problems of other people carries a risk of mental burden, which may result in the appearance of the burnout syndrome.Aim. The aim of the study was to show various aspects of professional burnout of medical personnel in nursing homes, with particular emphasis on the professional group of nurses.Material and methods. The research used the method of diagnostic survey and the method of estimation; research techniques: surveying and the estimation scale technique and the PSS-10 and DS-14 questionnaires. The study was approved by the Bioethics Committee at the Nicolaus Copernicus University in Toruń, Collegium Medicum in Bydgoszcz (No. KB 434 / 2017).Results. The research showed a statistically significant relationship between the intensity of stress and the groups of the profession performed in social welfare homes. The highest intensity of stress was recorded in the professional group of medical carers, nurses and rehabilitators.Conclusions. Nurses and medical carers are the occupational groups most exposed to the occurrence of the occupational burnout syndrome in comparison with other employees of social care homes. It is important to be aware of the threat and to take a firm stance to counteract the phenomenon of emotional exhaustion.Wstęp. Domy opieki społecznej są instytucjami, do których kierowane są osoby wymagające całodobowej opieki z powodu niepełnosprawności, choroby czy wieku. Pracownicy domów pomocy społecznej obarczeni są dużą ilością pracy. Zaangażowanie emocjonalne w sprawy pensjonariuszy z równoczesnym brakiem dystansu wobec problemów innych ludzi niesie ze sobą ryzyko obarczenia psychicznego, co może skutkować pojawieniem się syndromu wypalenia zawodowego. Cel. Celem badania było ukazanie różnych aspektów wypalenia zawodowego personelu medycznego w domach pomocy społecznej ze szczególnym uwzględnieniem grupy zawodowej pielęgniarek. Materiał i metody. W badaniach zastosowano wykorzystanie metody sondażu diagnostycznego oraz metody szacowania; techniki badawcze: ankietowanie oraz technikę skali szacunkowej oraz kwestionariusze PSS-10 i DS-14. Badanie zostało zatwierdzone przez Komisję Bioetyczną przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum w Bydgoszczy (nr KB 434/2017). Wyniki. Badania wykazały istotną statystycznie zależność pomiędzy natężeniem stresu, a grupami wykonywanego zawodu w domach pomocy społecznej. Najwyższe natężenie stresu odnotowano w grupie zawodowej opiekunów medycznych, pielęgniarek oraz rehabilitantów. Wnioski. Pielęgniarki oraz opiekunowie medyczni są grupami zawodowymi najbardziej narażonymi na wystąpienie syndromu wypalenia zawodowego na tle pozostałych pracowników domów pomocy społecznej. Istotna jest świadomość istnienia zagrożenia i zdecydowana postawa przeciwdziałania zjawisku wyczerpania emocjonalnego