Patologizacja współczesnej pedagogiki specjalnej

The present social reality, and the development of contemporary civilization set new and so-far unknown tasks and challenges. The new tasks and challenges need to be faced by the disabled as well. However, to make it happen, such people shouldreceive institutional, professional, and specialist social support, adequate to their needs and possibilities, based on rational and optimal systemic solutions and on a factual, theoretical, scientific approach to the subject of human disability seen as important both from individual and social point of view, which will be devoid of pathologization. Consequently, the article attempts at answering the question of the existence of pathologization in contemporary special pedagogy, its theoretical andpractical manifestations expressed, among others, in specific actions for the sake of the disabled, methods of development assistance and the broadly-understood professional competences of people working with the disabled. The conclusions regard the problem of selection for the special needs educator profession and the ethical responsibility of researchers working in the area of popular theoretical concepts explaining the phenomenon of human disability.Aktualna rzeczywistość społeczna, rozwój współczesnej cywilizacji stawiają przed ludźmi nowe, nieznane dotąd zadania i wyzwania. Nowym zadaniom i wyzwaniom muszą także sprostać osoby niepełnosprawne. Jednakże aby tak się stało powinny one uzyskać adekwatne do swoich potrzeb i możliwości praktyczne wsparcie społeczne – specjalistyczne, instytucjonalne, profesjonalne, skonstruowane na racjonalnych i optymalnych rozwiązaniach systemowych oraz rzeczowym, pozbawionym możliwości patologizacji teoretyczno-naukowo-badawczym podejściu do problematyki ludzkiej niepełnosprawności, jako zagadnienia istotnego z indywidualnego i ogólnospołecznego punktu widzenia. Stąd w danym opracowaniu podjęto próbę odpowiedzi na pytanie o istnienie zjawiska patologizacji współczesnej pedagogiki specjalnej, o jego teoretyczne i praktyczne przejawy wyrażane miedzy innymi w podejmowanych, konkretnych działaniach na rzecz osób niepełnosprawnych, realizowanych metodach wspomagania rozwoju jak również szeroko zdefiniowane kompetencje specjalistów pracujących z osobami z niepełnosprawnością. Wskazano także wnioski dotyczące zagadnienia selekcji do zawodu pedagoga specjalnego i odpowiedzialności etycznej naukowców w obszarze propagowanych koncepcji teoretycznych wyjaśniających fenomen ludzkiej niepełnosprawności