Dzieje wydań francuskich pism Adama Mickiewicza nie są proste. Niektóre z nich ukazały się jeszcze za życia poety, w czasopismach paryskich. Inny los spotkał „drobne” pisma prozatorskie, które zebrał i podał do druku dopiero Władysław Mickiewicz w wydanych w latach osiemdziesiątych XIX wieku Mélanges posthumes. I tam jednak pisma te nie zostały opublikowane jako spójny blok tekstów, pojawiały się w różnych tomach. Później w wersji oryginalnej nie były już publikowane, ukazywały się jedynie przekłady na język polski, oparte na pierwodruku. Tymczasem konfrontacja wydań paryskich Władysława Mickiewicza z rękopisami poety ukazuje daleko idące ingerencje, jakich w tekście oryginału dokonywał wydawca. Modyfikacje syntaktyczne i leksykalne, zwykle...