Le participe présent et le gérondif : Étude comparative basée sur deux traductions néerlandaises de La Chartreuse de Parme de Stendhal /

Doelstelling: In deze scriptie onderzoeken we de vertaling van twee grammaticale constructies: de participe présent en de gérondif. We gaan ook na of er in het gebruik van de verschillende vertaalstrategieën bepaalde tendensen te onderkennen zijn.Middelen of methode: Een Franse versie van de roman La Chartreuse de Parme van Stendhal en twee vertalingen gescheiden in de tijd: een versie van 1948 en een van 2003. CorpusonderzoekResultaten: DR(1948) vertaalt de participe présent vaak met een deelwoordzin, een hoofdzin of een bijwoordelijke bijzin. K(2003) heeft een voorkeur voor een hoofdzin, een bijwoordelijke bijzin of een relatiefzin. Voor de vertaling van de gérondif doet DR(1948) vaak een beroep op een bijwoordelijke bijzin, een hoofdzin, een voorzetselconstituent of een deelwoordzin. K(2003) gebruikt voornamelijk een bijwoordelijke bijzin, aangevuld met een voorzetselconstituent en een hoofdzin. De deelwoordzin wordt minder gebruikelijk als vertaling van beide constructies. De participe présent wordt echter steeds vaker vertaald met een hoofdzin. De bijwoordelijke bijzin en de voorzetselconstituent worden dan weer populairder als vertaling van de gérondif.Scriptie Licentiaat-vertalerDoelstelling: In deze scriptie onderzoeken we de vertaling van twee grammaticale constructies: de participe présent en de gérondif. We gaan ook na of er in het gebruik van de verschillende vertaalstrategieën bepaalde tendensen te onderkennen zijn.Middelen of methode: Een Franse versie van de roman La Chartreuse de Parme van Stendhal en twee vertalingen gescheiden in de tijd: een versie van 1948 en een van 2003. CorpusonderzoekResultaten: DR(1948) vertaalt de participe présent vaak met een deelwoordzin, een hoofdzin of een bijwoordelijke bijzin. K(2003) heeft een voorkeur voor een hoofdzin, een bijwoordelijke bijzin of een relatiefzin. Voor de vertaling van de gérondif doet DR(1948) vaak een beroep op een bijwoordelijke bijzin, een hoofdzin, een voorzetselconstituent of een deelwoordzin. K(2003) gebruikt voornamelijk een bijwoordelijke bijzin, aangevuld met een voorzetselconstituent en een hoofdzin. De deelwoordzin wordt minder gebruikelijk als vertaling van beide constructies. De participe présent wordt echter steeds vaker vertaald met een hoofdzin. De bijwoordelijke bijzin en de voorzetselconstituent worden dan weer populairder als vertaling van de gérondif