Mörkin milli 1. mgr. 217. gr. og 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940

Í ritgerð þessari er fjallað um mörk minni háttar og meiri háttar líkamsárása skv. 1. mgr. 217. gr. og 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 út frá íslenskri réttar-framkvæmd og athugun á því hvort samfella sé á beitingu og heimfærslu ákvæðanna á síðustu árum. Innihald ákvæða 1. mgr. 217. gr. og 1. mgr. 218. gr. hgl., og þróun þeirra, er skýrt samkvæmt réttarframkvæmd. Þá er stiklað á stóru yfir sögulega þróun íslenskrar refsilöggjafar á sviði líkamsmeiðinga og gefið stutt yfirlit yfir ákvæði um líkamsmeiðingar í dönskum og norskum rétti. Jafnóðum eru reifaðir dómar til þess að setja fræðilega umfjöllun í raunhæft samhengi og draga ályktanir um hvort mörkin milli ákvæðanna tveggja hafi haldist stöðug í þróun réttarins í gegnum tíðina. Þá er sjónum sérstaklega beint að dómum sem eiga það sammerkt að dómstig komast að ólíkri niðurstöðu varðandi heimfærslu til 1. mgr. 217. gr. eða 1. mgr. 218. gr. hgl. í því augnamiði að varpa ljósi á atriði sem helst kunna að valda vafa við heimfærsluna. Í ritgerðinni er talið að ráða megi að engin teljanleg breyting hafi orðið á réttarframkvæmd á sviðinu heldur þvert á móti verið samfella á beitingu og heimfærslu ákvæðanna í gegnum tíðina og þar með um mörkin á milli þeirra. Þannig hefur Hæstiréttur, og nú Landsréttur, lagt sig í líma við að sinna eftirlits- og samræmingarhlutverki sínu