The birth of a tragic hero(ine) On tragic excess in contemporary theatre

The idea of the tragic is unthinkable. It is precisely within the moment in which an ordinary human being, a heroine or a hero – incapable of scrutinizing fully their own position within the whole – is invited to respond, to accept or refuse it all, that the tragic unfolds, changing their life irremediably. What are the causes and the consequences of "god’s arrival", as in case of Dionysus who visits Pentheus’ home in Euripides’ "The Bacchae"? Through episodes in the stories of characters from Ancient Greek dramas – such as Oedipus, Antigone, Ajax, Io, through Dostoevsky’s or Kafka’s imagery, in Prince Myshkin’s, the Ridiculous Man’s or Gregor Samsa’s experiences, this doctoral research proposes to examine the aspects which compete in the creation of a tragic hero. Theatrical performances – such as Jan Fabre’s "Mount Olympus: To Glorify the Cult of Tragedy, a 24-Hour Performance", immersed in a cycle of life, death and re-birth; Oliver Frljić’s "Trilogija o hrvatskom fašizmu", in its careful analysis of the wounds of a heritage of war; and Cristian Ceresoli’s and Silvia Gallerano’s tragic testimony of an estranged, almost soulless body in "La Merda" – open up the dialogue on our contemporary idea of the tragic. This doctoral work chooses excess as its privileged channel through which to approach the concept of the tragic – by its nature elusive, hostile to any definition, strictly personal and, thus, visible only through one’s own lens. In an excess of pain, devotion, desire, rage, arrogance or beauty, opposites collide, time concentrates into a moment and the hero is invited to choose, to live or die, to transform.L’idea del tragico è impensabile. È proprio in quel momento in cui un ordinario essere umano, un’eroina o un eroe – incapace di scrutare pienamente la propria posizione e dovendo ciononostante rispondere, accettare o rifiutare il tutto, quando il tragico si dispiega, cambiando questa vita per sempre. Quali sono le cause e le conseguenze dell’"arrivo di dio", come nel caso della visita di Dioniso a casa di Penteo nelle "Baccanti" di Euripide? Attraverso gli episodi nelle storie dei personaggi del dramma antico greco, come Edipo, Antigone, Aiace, Io, oppure attraverso l’immaginazione di Dostoevskij e Kafka, nelle esperienze del principe Myškin, l’Uomo ridicolo o Gregor Samsa, questa ricerca dottorale si propone di esaminare gli aspetti che contribuiscono alla creazione dell’eroe tragico. Gli spettacoli teatrali, come "Mount Olympus: To Glorify the Cult of Tragedy, a 24-Hour Performance" di Jan Fabre, immerso in un ciclo di vita, morte e rinascita, "Trilogija o hrvatskom fašizmu" di Oliver Frljić, nella sua attenta analisi delle ferite di un’eredità di guerra e "La merda" di Cristian Ceresoli e Silvia Gallerano, tragica testimonianza di un corpo estraniato, aprono il dialogo sul tragico contemporaneo. Questo lavoro dottorale sceglie l’eccesso in quanto canale privilegiato attraverso cui approcciare il concetto del tragico – per sua natura sfuggente, ostile a qualsiasi definizione, strettamente personale e, dunque, visibile soltanto attraverso un proprio sguardo. Nell’eccesso di dolore, desidero, rabbia, arroganza, bellezza, gli opposti si scontrano, il tempo si concentra in un momento e l’eroe è invitato a scegliere, vivere o morire, trasformarsi.De idee van het tragische is ondenkbaar. Precies op het moment waarop een gewoon mens, een heldin of een held - niet in staat om diens eigen positie volledig te onderzoeken - wordt uitgenodigd om te reageren, om alles te accepteren of te weigeren, ontvouwt het tragische zich en verandert zijn of haar leven onherroepelijk. Wat zijn de oorzaken en de gevolgen van de komst van een god, zoals in het geval van Dionysus wanneer hij het huis van Pentheus in Euripides' "Bakchai" bezoekt? Aan de hand van fragmenten in de verhalen van personages uit oude Griekse drama's - zoals Oedipus, Antigone, Ajax, Io, via de beeldtaal van Dostojevski of Kafka, in de ervaringen van prins Myshkin, de Ridiculous Man of Gregor Samsa, stelt dit doctoraatsonderzoek voor om de aspecten te onderzoeken die meespelen in de creatie van een tragische held. Theatervoorstellingen – zoals Jan Fabre’s "Mount Olympus: To Glorify the Cult of Tragedy, een 24-uur durende performance" die het publiek onderdompelt in een cyclus van leven, dood en wedergeboorte; Oliver Frljić's "Trilogija o hrvatskom fašizmu", dat zorgvuldig de wonden van een oorlogserfenis analyseert; en Cristian Ceresoli's en Silvia Gallerano's tragische getuigenis van een vervreemd, bijna zielloos lichaam in "La Merda" - openen de dialoog over ons hedendaagse begrip van het tragische. Dit doctoraatswerk kiest ‘exces’ als het bevoorrechte kanaal om het concept van het tragische te benaderen – dat door zijn aard ongrijpbaar, vijandig aan elke definitie en strikt persoonlijk is en dus alleen zichtbaar is door een individuele lens. In een overdaad aan pijn, toewijding, verlangen, woede, arrogantie of schoonheid botsen tegenstellingen, concentreert de tijd zich tot een moment en wordt de held uitgenodigd om te kiezen, te leven of te sterven, te transformeren