Długotrwała odpowiedź na leczenie z zastosowaniem inhibitorów BRAF/MEK u chorej z rakiem płuca w stadium rozsiewu

Niedrobnokomórkowy rak płuca stanowi zróżnicowaną grupę nowotworów o odmiennych cechach molekularnych. Postęp biologii molekularnej, jaki miał miejsce w ostatnich latach, umożliwił identyfikację potencjalnych celów terapeutycznych. Chociaż leczenie chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca z obecnością aktywujących mutacji w genie naskórkowego czynnika wzrostu lub rearanżacją genu kinazy chłoniaka anaplastycznego za pomocą różnych inhibitorów kinazy tyrozynowej jest dobrze ugruntowane, w ciągu ostatnich kilku lat zidentyfikowano nowe cele i wprowadzono do praktyki klinicznej nowe leki. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek chorej z rozpoznaniem zaawansowanego raka płuca z obecnością mutacji w genie BRAF, u której zastosowanie dabrafenibu i trametynibu spowodowało długotrwałą korzyść kliniczną