Teaching and learning professionalism in medical education

Eeuwenlang hebben studenten Geneeskunde hun professionele normen en waarden ontwikkeld in een meester-gezel relatie met hun klinische docenten. Deze informele manier van leren lijkt niet voldoende meer om studenten voor te bereiden op werken als professional binnen de hedendaagse, complexe beroepspraktijk. Mede ingegeven door alarmerende berichten over dokters in de media, heerst het idee dat medische professionaliteit aan het afkalven is. Vandaar de roep om studenten expliciet te onderwijzen in professionaliteit. Professionaliteit is echter een complex te definiëren begrip. Dit maakt de vraag hoe professionaliteit nu het beste te leren en te onderwijzen is, lastig. In dit proefschrift wordt een overzicht gegeven van een geïntegreerde onderwijslijn professionele ontwikkeling. De rationale achter deze lijn is professionaliteit te beschouwen als een reflectieve, tweede orde competentie. Intervisiebijeenkomsten in kleine groepen – het ‘cement’ van deze lijn - waarin studenten gestructureerd zelfgekozen klinische ervaringen bespreken, lijken geschikt voor het ontwikkelen van deze reflectieve professionaliteit. Als onderdeel van een portfolio schrijven studenten reflectieve essays. Feedback hierop door de docent kan het beste geformuleerd worden als vraag, positief van toon zijn en zich richten op het verdiepen van het reflectieve niveau van de student. Docenten zijn belangrijke rolmodellen voor coassistenten, maar soms vertonen ze onprofessioneel gedrag in de docent-student relatie. Waar grenzen liggen tussen wat nog wel kan of juist niet, blijkt sterk individueel bepaald. Deze grote variatie in percepties maakt het moeilijk om eenduidige gedragscodes af te spreken. Aangeraden wordt studenten en docenten bewust te maken dat eigen grenzen wellicht heel anders zijn dan die van anderen.For centuries, medical students have developed their professional values and beliefs while participating in a traditional apprenticeship relationship with their clinical teachers. This implicit approach it is no longer felt to be sufficient to prepare students for professional practice. Prompted by alarming headlines in the media, the general public have come to realize that medical professionalism is under threat. Therefore, there is a widely acknowledged call for professionalism to be trained explicitly. However, the concept of professionalism is complex to define. This makes the question of how professionalism should be learned and taught a difficult one. In this thesis an overview is presented of a professional development course for clerks. The rationale underpinning the course is that professionalism is a reflective, second-order competence. Small group sessions in which students learn to reflect on self-selected topics provide a suitable training context in which professionalism can be developed. As part of their portfolio assignments, students have to write reflective essays. Our findings suggests that written feedback on students’ reflective essays should be formulated as questions, be positive in tone and tailored to the individual student’s reflective level in order to stimulate students to reflect at a slightly higher level. Teachers are important role models for young trainee doctors. Unfortunately, sometimes they show unprofessional behaviour. Perceptions of what is or is not appropriate behaviour differ largely. Applying a fixed code of conduct is there for troublesome. We recommend making students and teachers aware that other people’s boundaries might not be the same as their own