Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 3 października 2012 r., II AKa 260/12

Wyrok stanowiący przedmiot niniejszej glosy odnosi się do fakultatywności czynności konfrontacji. Został on w pełni zaaprobowany przez autora, zaś problematyka w nim poruszona zmobilizowała do poczynienia szczegółowych rozważań w odniesieniu do celu oraz realizacji samej czynności konfrontacji. Przedmiotem zainteresowania stała się – rozstrzygnięta w treści glosy – kwestia zmierzająca do wskazania proceduralnych możliwości zastosowania tej czynności w polskim procesie karnym. Autor nie pozostał obojętny na występujące w doktrynie i orzecznictwie sprzeczne ustalenia odnośnie możliwości konfrontowania ze sobą osobowych źródeł dowodowych, nie skupiając się wyłącznie na ich opisie, ale także na poczynieniu ważkich w tym zakresie ustaleń.The ruling that is the subject matter of the gloss regards the optionality of confrontation. It is fully accepted by the author and the issues discussed in it mobilize a thorough consideration of the aim and implementation of the act of confrontation. The issue of procedural possibilities to use this measure in the Polish penal proceeding, solved in the gloss, becomes the area of interest. The author is not indifferent to the contradictory opinions that exist in the doctrine and rulings regarding the possibility to confront evidence providers and does not focus only on their description but also on establishing important facts