Gloss to the Judgement of the Court of Appeal in Warsaw of 14 November 2016 (II AKa 126/16, LEX No. 2171273)

The gloss was devoted to the problem of the subjective side of the crime of misappropriation and assessment of criminal law refusal to return the subject of the lease after the expiry of the lease agreement and cessation of payment of the leasing installments. The Court of Appeal in Warsaw took the position that the intention to keep things for themselves under Article 284 § 2 of the Penal Code is evidenced by the fact that the accused did not contact the lessor for more than two years, unlawfully using the car as his own. The author thoroughly analyzes the applicable legal provisions, not only in the field of criminal law, but also civil law, indicating what criteria should be taken into account in assigning the perpetrator of the intention animus rem sibi habendi. Due to the frequency of similar facts to the underlying judgement, it deserves special attention.Glosa została poświęcona problemowi strony podmiotowej przestępstwa sprzeniewierzenia oraz ocenie prawnokarnej odmowy zwrotu przedmiotu leasingu po wygaśnięciu umowy leasingu i zaprzestaniu płacenia rat leasingowych. Sąd Apelacyjny w Warszawie stanął na stanowisku, że o zamiarze zatrzymania rzeczy dla siebie z art. 284 § 2 Kodeksu karnego świadczy fakt, że oskarżony nie skontaktował się z finansującym przez okres ponad dwóch lat, bezprawnie korzystając z samochodu tak, jak z własnego. Autorka poddała szczegółowej analizie obowiązujące przepisy prawne, z dziedziny nie tylko prawa karnego, lecz także prawa cywilnego, wskazując, jakie kryteria należy wziąć pod uwagę w zakresie przypisania sprawcy zamiaru animus rem sibi habendi. Z uwagi na częstotliwość występowania zbliżonych stanów faktycznych do tego orzeczenia zasługuje ono na szczególną uwagę