Private recording as evidence in criminal proceedings in connection with recent amendments of the Polish Code of Criminal Procedure

Szybki rozwój technologiczny dostarczył nam wielu narzędzi, do używania któ-rych nie powinniśmy mieć oporów. Ostatnie dwie dekady to radykalne zmiany na tym polu. Niemniej jednak, procedura karna tym przeobrażeniem w dużej mierze nie podołała, za wy-jątkiem prawa dowodowego. Celem artykułu jest skupienie się na kwestii wykorzystania, jako dowodu w sprawie karnej nagrania prywatnego. W artykule przeanalizowane zostały proble-my związane z przedmiotowym zagadnieniem. Autor przedstawia przeciwstawne zapatrywa-nia doktryny na kwestię dowodów prywatnych, w szczególności nagrań na nośnikach elektro-nicznych. Praca jest skoncentrowana na wpływie, jaki wywiera na przedmiotowej kwestii Wielka Nowelizacja kodeksu postępowania karnego, która weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 roku. Autor zwraca uwagę na potencjalne trudności z interpretacją nowych uregulowań prawnych, jak i niedostatki przedmiotowej nowelizacji.Rapid technological development has provided us with new efficient tools that we should not hesitate to use. In the last two decades we have seen technical revolution around us. Nevertheless, criminal procedure does not follow that change – saving evidence law. The article is focused on application of private recordings in Polish criminal procedure, with particular emphasis on its value as an evidence. The paper analyses practical problems related to the issue. The author presents different definitions of private evidence and private recording. The findings and conclusions represented in the author’s analysis show that the is-sue of private recording is very vital and has to be examined profoundly. Changes, that are shown in the article were introduced on 1st of July 2015, had been estimated as a huge step in “releasing” private evidence. The author pays attention to potential difficulties in interpreta-tion of the new regulations