Zmiany przyrostów średnic drzew na terenie oczyszczalni roślinno-glebowej po okresie wieloletnich nawodnień ściekami bytowymi

Carbon dioxide sequestration and its long-term immobilisation in biomass is recently an extremely significant problem. Its greatest reserves occur in forests growing all over the globe. A human being, through their conscious action, ought to affect, among other things, the amount of carbon dioxide discharged into the atmosphere and its rational management. Here, quite a good solution seems to be the immobilisation of CO2 in biomass of plants, and in particular, in trees, characterised by their longevity, which are used most frequently for that purpose. Such carbon dioxide management allows for its several-decade immobilisation within living plants, while a further processing of wood mass allows for halting it for consecutive years in products manufactured. Additionally, in the case when within a selected land planted with trees the effluent irrigation is being carried out, simultaneous sewage treatment is also an advantage. By using plants characterised by intense increment in biomass within facilities, also biogens occurring in effluents may be effectively removed. In the analysed case, sewage treatment consisted in entry of household sewage into a prepared surface which was previously subject to mechanical purification. All the sections were sown with grass mixture and plantings of poplar were used. Observations were made during the period of 17 years. The effluents entered onto the surface of the sections and the effluents outflowing from the facility were subject to a physicochemical analysis in order to determine the operational efficiency of a plant - soil treatment system. Also, a threefold inventory of a forest stand was made in order to determine the increment in trees. The last inventory was made in 2014. Based on dendrological characteristics, the average volume of wood mass obtained from the land irrigated with effluents was assessed. A rational management of effluents on the grounds without any central drainage allows for a parallel solution to some problems. First of all, purification of effluents in a natural environment by closing the matter cycle, and additionally contributing to the limitation of carbon dioxide emission by its halting in plant biomass.Sekwestracja dwutlenku węgla, jego długotrwałe unieruchomienie w biomasie jest ostatnio problemem niezwykle istotnym. Największe jego rezerwy znajdują się w lasach porastających kule ziemską. Człowiek poprzez swoje świadome działanie powinien wpływać między innymi na ilość dwutlenku węgla odprowadzanego do atmosfery oraz na racjonalne gospodarowanie nim. Dość dobrym rozwiązaniem zdaje się tu być unieruchomienie CO2 w biomasie roślin, a w szczególności w charakteryzujących się długowiecznością drzewach, które wykorzystywane są w tym celu najczęściej. Taka gospodarka dwutlenkiem węgla pozwala na kilkudziesięcioletnie unieruchomienie go w żywych roślinach, natomiast dalsza przeróbka masy drzewnej na zatrzymanie go przez kolejne lata w wytworzonych produktach. Dodatkowo w przypadku kiedy na wybranym, obsadzonym drzewami terenie prowadzi się nawodnienia ściekami, korzyścią jest również równoczesne oczyszczanie ścieków. Przy wykorzystaniu na obiektach roślin charakteryzujących się intensywnym przyrostem biomasy można również efektywnie usunąć biogeny znajdujące się w ściekach. W analizowanym przypadku oczyszczanie ścieków polegało na wprowadzeniu na przygotowaną powierzchnię ścieków bytowych, poddanych wcześniej mechanicznemu oczyszczeniu. Wszystkie kwatery obsiano mieszanką traw oraz zastosowano nasadzenia topolowe. Obserwacje prowadzono przez okres 17. lat. Analizie fizykochemicznej poddawano ścieki wprowadzane na powierzchnię kwater oraz odpływające z obiektu celem określenia skuteczności pracy oczyszczalni roślinno-glebowej. Przeprowadzono również trzykrotną inwentaryzację drzewostanu w celu określenia przyrostu drzew. Ostatnią inwentaryzację wykonano w roku 2014. Na podstawie charakterystyki dendrologicznej oszacowano średnią miąższość masy drzewnej uzyskanej z terenu nawadnianego ściekami. Racjonalna gospodarka ściekami na terenach bez centralnej kanalizacji pozwala na równoległe rozwiązanie kilku problemów. Przede wszystkim oczyszczanie ścieków w środowisku naturalnym poprzez zamykanie obiegu materii, a dodatkowo przyczynianie się do ograniczenia emisji dwutlenku węgla poprzez zatrzymywanie go w biomasie roślin