Influence of chemical compounds on germination and development of Diplocarpon rosae

Efficacy of azoxystrobin, dichlofluanid, imazalil, kresoxim-methyl, propiconazole and triforine (standard) in the control of Diplocarpon rosae was evaluated in the years 1997-1999. The compounds were applied as a plant spray. First treatment of plants was performed when first disease symptoms occurred on leaves and spraying was repeated 9 times at weekly intervals. In the autumn of 1999 plants not previously treated with fungicides and showing visible disease symptoms were spraye and after one, 7 and 14 days diseased leaves were sampled. Spores from leaves were transferred onto Petri dishes with potato-dextrose agar. Number of germinating spores was counted after 24 h incubation (4 Petri dishes for each compounds). After 9-weeks protection of rose shrubs with the tested compounds the spread of mycelium on new leaves was strongly inhibited. Only bupirimate at concentration 0,05% gave very poor control of D. rosae. All other tested compounds were better or as good as triforine. Reduction of concentrations used resulted in lower effectiveness. After 1, 7 or 14 days from the last spraying of plants with dichlofluanid, kresoxim-methyl and triforine germination of fungus spores was below 9% except kresoxim-methyl at concentration 0.01% after 14 days ( 12.5%).W latach 1997-1998 oceniano wpływ azoksystrobiny, bupirimatu, dichlofluanidu, imazalilu, krezoksymu-metylowego, propikonazolu oraz triforyny (standard) na rozwój D. rosae. Doświadczenia prowadzono na różach odmiany Madelon, uprawianych w polu. Krzewy opryskiwano 9-krotnie, w odstępach 7-dniowych. Po 3, 6 oraz 9 zabiegach przeprowadzono ocenę skuteczności badanych związków. Jesienią 1999 roku krzewy róż z objawami choroby opryskano, a po 1, 7 oraz 14 dniach od wykonania zabiegu pobierano zarodniki i na pożywce ziemniaczano-glukozowej oceniano ich kiełkowanie. Za wyjątkiem bupirimatu w stężeniu 0,05% wszystkie z badanych fungicydów wykazywały doskonałą skuteczność w zwalczaniu wymienionego patogena. Dichlofluanid 0,125%, imazalil, krezoksym-metylowy 0.01%, propikonazol 0,0125% zdecydowanie przewyższały swoją skutecznością pozostałe badane związki. Stwierdzono istotny wpływ stężenia stosowanych fungicydów na ich skuteczność. Obniżenie stężenia badanych związków wiązało się ze spadkiem ich skuteczności. Dichlofluanid w stężeniu 0,075% i 0,125% oraz krezoksym-metylowy 0,005% i 0,01% hamowały kiełkowanie zarodników D. rosae o około 90-100%. Stwierdzono również, że w miarę upływu czasu od wykonania opryskiwania spadała skuteczność badanych związków w ograniczaniu kiełkowania zarodników D. rosae