مؤلفه‌های زیست ‌اخلاقی در دیوان اشعار فارسی شهریار

Background and Aim: Moral life is one of the main challenges in the contemporary world. The traditional and modern worlds are very different in terms of moral life. In this regard, in the present article, an attempt is made to study the moral life components in the Persian poetry book (Divan) of Shahriyar (the prominent poet of the present time). Materials and Methods: The approach of this research is descriptive-analytical and has been done with a qualitative method of documentary type. Thus, Shahriyar Persian Poetry Divan has been studied according to the moral life components considered by social theorists and philosophers, and poems related to these components have been selected and analyzed. Findings: The results indicate that friendship and loyalty, justice and equality, honesty and integrity, piety and freedom, which are the most important moral life components, have been prominent in Shahriyar Persian poems. The findings also indicate that Shahriar considers the present world as a world of moral contradictions. He describes the real human beings as moral, justice-oriented, committed, pious, honest, trustworthy, and alien human as flattering, deceitful and untrustworthy and expresses his deep concerns about the morality of society, believing that the only way of moral life is religiosity and humanity. Ethical Considerations: In conducting this research, the condition of fidelity, honesty and fairness has been observed. Conclusion: Studying Shahriyar Persian poems (Divan) causes man to be more moral in his life and to observe moral values more than before. From the viewpoint of Shahriar, friendship and justice are complementary, without them veracity and rectitude will not make sense. In the shadow of friendship, justice, and veracity, the piety and purity are strengthened and provide the ground for living free and liberty.   Cite this article as: Radpour AA. Components of Moral Life in the Persian Poetry Book (Divan) of Shahriar. Bioethics Journal 2020; 10(35): e27.زمینه و هدف: زیست اخلاقی یکی از چالشهای اصلی در جهان معاصر است.جهان سنتی و جهان مدرن تفاوت فاحشی در بعد زیست اخلاقمند دارند. در همین راستا، در مقاله حاضر کوشش بر این است که مؤلفه های زیست اخلاقی را در دیوان اشعار فارسی شهریار شاعر مطرح عصر حاضر مطالعه نماید. مواد و روش: رویکرد این تحقیق توصیفی- تحلیلی است و با شیوه کیفی از نوع اسنادی انجام پذیرفته است. بدین صورت که دیوان فارسی اشعار شهریار طبق مولفه های زیست اخلاقی مد نظر متفکران و فیلسوفان اجتماعی بررسی شده و اشعار مرتبط با این مولفه ها انتخاب و تحلیل شده است. یافته‌ها: نتایج مطالعه و بررسی نشان داد که دوستی و وفاداری، عدالت و برابری، صداقت و درستکاری، تقوا و پاکی و آزادی و آزادگی از مهمترین مولفه های زیست اخلاقی در نظر متفکران اجتماعی و شاعر شیرین سخن و اخلاق مدار به شمار می رود. ملاحضات اخلاقی: در انجام این پژوهش شرط امانتداری، درستکاری و صداقت رعایت شده است. نتیجه‌گیری: مطالعه اشعار فارسی شهریار باعث می شود که انسان در زندگی اخلاق مدار شده و ارزشهای اخلاقی را بیش از پیش رعایت نماید. از نظر شهریار دوستی و عدالت مکمل یکدیگرندکه بدون آنها راستگویی و صداقت معنی نخواهد داشت.در سایه دوستی، عدالت و صداقت تقوا، پاکی و مبارزه با نفس تقویت شده و زمینه را برای آزاد زیستن و آزادگی فراهم می سازد. &nbsp