Dokaz serovarova Leptospira spp. u divljih svinja (Sus scrofa) kontinentalnog dijela Hrvatske

Over a period of five years (2002-2007) a total of 351 wild boar (Sus scrofa) serum samples were collected during regular hunting procedures. All samples were tested by microscopic agglutination test (MAT) for the presence of specific antibodies (AB) to 12 Leptospira spp. serovars. At different sera dilutions (ranging from 100 to 3200) 112 samples (31.9%) were found positive to at least one pathogenic serovar, and AB to nine Leptospira spp. serovars were detected: Australis, Pomona, Tarassovi, Sejroe, Grippotyphosa, Icterohaemorrhagiae, Ballum, Saxkoebing, and Bataviae. In total we recorded 147 positive reactions of which the majority (N = 101; 68.7%) were found positive at basic dilution (BD = 100), whereas 31.3% (N = 46) reactions were detected positive at higher dilutions. The most frequent serovar was Australis (33.3%), followed by the serovars Pomona (21.8%) and Tarassovi (14.3%), whilst the serovars Australis and Pomona recorded the highest AB titer (3200) and showed statistically significant frequency in cross-reactions (recorded in 23.8% cases). We found significant differences between AB prevalence in different age groups, with the highest distinction between detected positive samples in piglets (21.5%) and adult specimens (50.8%). According to the aerial distribution, the highest percentage of positive wild boar samples originated from lowland habitats in regions of Posavina (Novska - 46.8%, Kutina - 45.3%) and Slavonija and Baranja (Tikveš - 43.6%). Considering the fact that the wild boar population in Croatia is showing a constant tendency to grow, further research is indispensable to clarify the role of wild boar in the transmission of leptospirosis to other wild and domestic species.Tijekom perioda od pet godina (2002.-2007.) ukupno je pregledan 351 uzorak seruma divljih svinja (Sus scrofa) iz kontinentalnoga područja Hrvatske. Uzorci su prikupljeni tijekom uobičajenih lovnih aktivnosti te su bili pretraženi mikroskopskom aglutinacijom na prisutnost specifičnih protutijela za 12 različitih serovara Leptospira spp. Pri različitim razrjeđenjima seruma (u rasponu od 100 do 3200) u 112 uzoraka (31,9%) ustanovljena je pozitivna serološka reakcija na najmanje jedan patogeni serovar. Ukupno smo utvrdili protutijela za devet serovara Leptospira spp. kako slijedi: Australis, Pomona, Tarassovi, Sejroe, Grippotyphosa, Icterohaemorrhagiae, Ballum, Saxkoebing i Bataviae. Većinski udio od 68,7% (N = 101) ukupno utvrđenih pozitivnih reakcija (N = 147) registriran je pri osnovnom razrjeđenju (OR = 100), dok je preostali dio 31,3% (N = 46) pozitivnih reakcija zabilježen pri većim razrjeđenjima. Kao najučestaliji serovar u serumu divljih svinja izdvojili smo Australis (33,3%), a potom su slijedili Pomona (21,8%) i Tarassovi (14,3%). Serovarovi Australis i Pomona iskazali su najviši titar protutijela (3200), kao i statistički značajnu učestalost pojavljivanja u ”međureakcijama” ko-aglutinacije, koje su zabilježene u 23,8% slučajeva. Utvrdili smo značajne razlike u prevalenciji specifičnih protutijela s obzirom na dobne razrede divljih svinja, tako da je najveća razlika između pozitivnih seroloških reakcija utvrđena pri komparaciji prasadi (21,5%) i odraslih jedinki (50,8%). S obzirom na prostornu raspodjelu najviši postotak pozitivnih uzoraka u kontinentalnoj populaciji divljih svinja ustanovljen je u nizinskim područjima Posavine (Novska - 46,8%, Kutina - 45,3%) te Slavonije i Baranje (Tikveš - 43,6%). S obzirom na činjenicu da brojnost populacije divljih svinja u Hrvatskoj iskazuje tendenciju konstantnog rasta, nužnost daljnjih epidemioloških istraživanja uloge divljih svinja u prijenosu leptospiroze nameće se kao budući imperativ