G.W. Leibnizin metafizik dizgesi ve bu dizgede algının özel yeri

This thesis is a study of Leibniz's concept of perception in relation with other fundamental components of his metaphysical system. The other components of Leibniz's metaphysics that are investigated are God, monads, unity, change, representation and interaction. Leibniz's system is largely determined by the idea of God and the relevant theories that are connected to this idea. That this world is the 'best of all possible worlds' and the 'system of pre-established harmony' are the theses that Leibniz deduces from the idea of God and of substance. The conception of substance is central in Leibniz's system. In Chapter Three, the concept of monad or substance is analyzed in detail. Leibniz's theories of truth, his conceptions of extension and motion are explained for the analysis of his idea of substance. There are controversies about Leibniz's opinions on the nature of bodies and their reality. In Chapter Four, the concept of unity and in Chapter Five the principle of internal change, which are central to the discussion on the nature of bodies are elucidated. inAll these investigations show that, for Leibniz, there is an incorporeal monadic base of spatio-temporal reality. In Chapter Six, the monads', or simple substances' representative nature is investigated. The interaction between substances studied in Chapter Seven. The idea of perception which is defined as the 'expression of the many in the one' is analyzed in some detail. Lastly, also in Chapter Seven the ground of the arguments that perception is a wide concept which includes also sensation and that all substances from human minds to bare monads have the ability to perceive are investigated.Bu tez Leibniz' in metafizik dizgesinin diğer temel elemanlarıyla ilişkili olarak, algı kavramının bir incelemesidir. Tanrı, monadlar, birlik, değişim, temsil ve etkileşim Leibniz'in metafiziğinin incelenen diğer elemanlarıdır. Leibniz'in metafiziği büyük ölçüde Tanrı ideası ve bu idea ile ilişkili kuramlar tarafından belirlenmiştir. Bu dünyanın 'Olanaklı dünyaların en iyisi' olduğu ve 'önceden- kurulmuş uyum düzeni' Leibniz'in Tanrı ve töz idealanndan çıkardığı kuramlardır. Töz kavramı Leibniz'in sisteminde merkezidir. Üçüncü Bölüm'de monad ya da töz kavramı ayrıntılarıyla incelenmiştir. Töz kavramımın incelenmesi için Leibniz'in doğruluk kuramı, uzam, ve hareket kavramları açıklanmıştır. Leibniz'in cismin doğası ve gerçekliği üzerine düşünceleri hakkında tartışmalar vardır. Cismin doğası üzerine olan tartışmaların merkezinde olan birlik kavramı Dördüncü Bölüm'de ve içsel değişim ilkesi Beşinci Bölüm'de incelenmiştir. Tüm bu araştırmalar, Leibniz'e göre, zaman-mekansal gerçekliğin temelinde cisimsel-olmayan monadsal birtemelin olduğuna göstermektedir. Altıncı Bölüm'de monadların ya da saf tözlerin temsil edici doğaları ve yedinci bölümde de tözler arasındaki etkileşim araştırılmıştır. 'Birliğin içinde çokluğun dışavurumu' olarak tanımlanan algı ideası ayrıntılarıyla incelenmiştir. Son olarak, yine Yedinci Bölüm'de Leibniz için algının duyuyu da içine alan geniş bir kavram olduğu, insan aklından, sade monadlara kadar bütün tözlerin algılama yeteneği olduğu iddialarının temelleri değerlendirilmiştir.M.S. - Master of Scienc