Rewolucyjny realizm, rewolucyjny romantyzm i modelowi bohaterowie – utopia w literaturze maoistowskiej

W przypadku literatury maoistowskiej nie można mówić o realizacji utopii jako gatunku literackiego. Niektórzy badacze uważają jednak, że promowany przez Mao Zedonga rewolucyjny realizm i rewolucyjny romantyzm wprowadziły element utopijny do chińskiej literatury maoistowskiej. Według Mao literatura w nowym, socjalistycznym społeczeństwie miała pełnić rolę dydaktyczną i być narzędziem ideologicznej propagandy. Jako taka, musiała przedstawiać wzorce postaci i zachowań, oferować gotowe rozwiązania dylematów moralnych. Zgodnie z wytycznymi Mao, literatura tego okresu miała przedstawiać wprowadzanie w życie kampanii politycznych, które naprawiały istniejący wcześniej feudalny porządek społeczny, wprowadzały do społeczeństwa harmonię, ład i sprawiedliwość. Utwory literackie tego okresu miały przedstawiać wyidealizowanych bohaterów, którzy postawieni przed realnymi problemami przyjmują właściwą postawę i podejmują jedyną słuszną decyzję. Artykuł ma na celu przedstawienie, jaką rolę literatura pełniła w maoistowskiej propagandzie oraz jak realizowane w niej były utopijne koncepcje Mao. Przez przytoczenie przykładów konkretnych utworów autorka postara się również wskazać konkretne wzorce postaci i sposoby przedstawienia idealnego społeczeństwa.