Bibliotekarski wielobój

Though librarianship is still a valid profession, it has no doubt become a diversified one. What holds it together in the general terms is professional knowledge on the one hand and the underlying assignment, operation and mediation in communication, on the other. In the present circumstances, however, this mediation is of multi-semiotic nature. In thus modified continuation of assignments, what remains equally important is the supportive role and assistance of librarians in knowledge and science, information, education and leisure. Services rendered by libraries should retain their free of charge character, while the assignments should be thoroughly and profoundly amended and updated, including (to a greater degree) support of intellectualization and social integration.What complements professional efficiency is the knowledge of the components and processes of the library’s power base, in particular knowledge of resources, indexing and bibliographic skills and proficiency in the provision of services. Invariably, an awareness attitude towards multi-directional interlibrary cooperation reminds vital as ever. In addition, this relatively new area of professional requirements embrace a capability to construct direct library offers that go beyond the limits of and exceed the provision of regular services and library activity in favour of integration of surrounding environments.A model concept of professional proficiency should involve its two-tier structure. The one basic level includes qualifications and general skills, in this particular profession mandatory for all. The other, the upper tier, embraces multi-dimensional specialisation; in its variant combination, either categorial or in processual perspective, where it is still possible for some of these specialisations to overlap. Automation, intensely applied to a variety of different library processes, offers new chances, but at the same time carries a number of specific risks and dangers.Any foreseeable future of libraries and the profession of the librarian will then be determined by the social value and usefulness of libraries, preservation of their institutional nature and the quality of professional education. Regrettably, in Poland, all the above factors undergo alteration and no longer retain their original constituted form. As a result, the survival of librarianship, as well as its further development, needs a reaction and urgent and decisive action on the side of library staff. This, however, does not seem to be the case.Bibliotekarstwo to nadal profesja, lecz niejednolita. Spoiwem ogólnym jest wiedza zawodowa, a naczelną powinnością: mediacja w komunikacji; obecnie – wielosemiotycznej. W zmodyfikowanej kontynuacji zadań pozostaje wspieranie wiedzy, informacji, edukacji oraz rekreacji. Obsługa nadal powinna być darmowa. Zadania zaś gruntownie znowelizowane to wspieranie intelektualizacji oraz społecznej integracji. Klamrą spinającą zawodową sprawność jest znajomość składników i procesów bibliotecznego zaplecza – w szczególności zasoboznawstwo, jak również umiejętności indeksacyjne i bibliograficzne oraz biegłość usługodawcza. Konieczne jest także świadomościowe nastawienie na wielokierunkową współpracę międzybiblioteczną. W stosunkowo nowym obszarze zawodowych wymagań mieści się jeszcze konstruowanie bezpośredniej oferty ponadusługowej oraz działanie na rzecz integracji otaczających środowisk.Modelowa koncepcja zawodowej biegłości powinna zakładać jej dwupoziomową strukturę. Na podstawowym poziomie pierwszym mieszczą się kwalifikacje i umiejętności uniwersalne, obligatoryjne w tej profesji dla wszystkich. Na poziomie wyższym lokuje się wielozakresowa specjalizacja. W wariantywnym zestawieniu już to kategorialna bądź procesualna albo przedmiotowa – z możliwością nałożenia się niektórych na siebie. Intensywnie realizowana automatyzacja różnych procesów bibliotecznych stwarza określone szanse, ale i zagrożenia.O przyszłości bibliotek i bibliotekarskiego zawodu rozstrzygną ogólnospołeczna użyteczność bibliotek, zachowanie ich instytucjonalnego charakteru oraz jakość zawodowego kształcenia. W Polsce wszystkie te czynniki podlegają destrukcji. Przetrwanie więc i rozwój bibliotekarstwa oraz bibliotekarskiej profesji w Polsce wymagają aktywnych przedsięwzięć bibliotecznej kadry. Ale nic takiego nie ma miejsca