İşgörenlerin Çalıştıkları Pozisyon ve Eğitim Düzeylerinin Zaman Perspektifleri ve Motivasyon Kaynakları Üzerindeki Rolü: Otel İşletmelerine Yönelik Bir Uygulama

Amaç – Bu çalışma, işgörenlerin eğitim düzeyleri ve çalıştıkları pozisyona göre zaman perspektifleri ve motivasyon kaynaklarında anlamlı bir farklılık olup olmadığını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem – Araştırmanın amacı doğrultusunda “zaman perspektifi envanteri”, “temel motivasyon kaynakları ölçeği” ve kişisel bilgi formu olmak üzere üç bölümden oluşan bir anket formu uygulanmıştır. Araştırmada kolayda örnekleme yöntemi kullanılarak toplanan 381 anket formu değerlendirmeye alınmıştır. Verilerin analizinde, betimsel analizler, güvenilirlik analizi, doğrulayıcı faktör analizi ve değişkenler arasındaki anlamlı farklılığı tespit edebilmek için ANOVA ve söz konusu farklılığın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek için de post-hoc testlerinden Hochberg's GT2 testi uygulanmıştır. Bulgular – Elde edilen bulgulara göre, katılımcıların eğitim düzeyleri ve çalıştıkları pozisyona göre, zaman perspektifleri ile temel motivasyon kaynakları arasında anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir. Tartışma – Araştırma sonuçları; yönetici kademesinde çalışan yüksek tahsilli işgörenlerin, dengeli zaman yönelimine (Boniwell ve Zimbardo, 2004: 171) sahip, gelecek odaklı ve motivasyonu yüksek bireylerden oluştuğunu göstermektedir. Zaman perspektiflerinin esnek yapısı gereği sonradan gerekli müdahalelerle değiştirilebildiği (Schuitema vd., 2014: 467) göz önünde bulundurulursa, işletmeciler için yönetici kademesine işgören seçiminde, “doğru işe doğru personeli seçmek” yerine, eldeki personele uygun eğitim ve yönlendirme programlarıyla tüm potansiyelini fark edebileceği dengeli bir zaman yönelimi kazandırılabilir