NAZWY STWORZEŃ MITOLOGICZNYCH W PRZEKŁADZIE KSIĄŻKI ANDRZEJA SAPKOWSKIEGO WIEDŹMIN: OSTATNIE ŻYCZENIE Z JĘZYKA POLSKIEGO NA JĘZYK ANGIELSKI I JĘZYK CHIŃSKI

Wiele książek jest tłumaczonych na różne języki świata. Istnieje wiele technik i strategii, z których może korzystać tłumacz, szczególnie przy tłumaczeniu elementów nacechowanych kulturowo oraz neologizmów. Praca ogniskuje się wokół angielskiego i chińskiego przekładu nazw stworzeń mitologicznych w książce „Wiedźmin: Ostatnie życzenie” autorstwa Andrzeja Sapkowskiego, przy czym przekład na chiński został wykonany na podstawie wersji angielskiej. Kultura polska i angielska są sobie bliższe niż kulturze chińskiej, co wpływa na efekt końcowy pracy tłumacza. W pracy podzielono wybrane słownictwo na trzy grupy: neologizmy, słowa obcego pochodzenia i słowa pochodzące z mitologii słowiańskiej. W zależności od grupy, niektóre techniki używane były częściej niż inne. W przekładzie chińskim najczęściej używano opisowych odpowiedników zachodnich słów. Ponadto, jako że każdy chiński znak posiada własne znaczenie, dane nazwy stworzeń można zrozumieć łatwiej w wersji chińskiej niż polskiej czy angielskiej, a czytelnik nie potrzebuje do ich zrozumienia dodatkowych informacji. Podsumowując, wersje polska oraz angielska mają ze sobą więcej wspólnych elementów jeśli chodzi o użyte strategie tłumaczeniowe i tło kulturowe konieczne dla odpowiedniego zrozumienia wybranych nazw niż wersje angielska i chińska.Many books are translated into various languages of the world. There are various techniques and strategies to use, especially when translating culture-specific items and neologisms. This thesis focuses on the English and Chinese translations of mythological creatures in The Witcher: The Last Wish by Andrzej Sapkowski, with the Chinese translation being an indirect translation (via English). Polish and English cultures are closer to each other than to Chinese culture, which influences the translated text. In the study, the chosen words were divided into three groups: neologisms, words of foreign origin and words from Slavic mythology. Based on the group, some techniques were more dominant than the others. In the Chinese translation descriptive equivalence was used most often. Moreover, as each Chinese character has its own meaning, the meaning of a given name can be understood more easily in the Chinese version than in the Polish and the English ones, and the reader is not necessarily required to have any additional background knowledge. In conclusion, the Polish and the English versions have more references to shared knowledge and commonalities between the words studied in this thesis than the English and the Chinese translation