The aetiological elegies of Sextus Propertius

Głównym celem niniejszego opracowania jest analiza wybranych utworów Sekstusa Propercjusza, który zaliczany jest do grona największych elegików epoki augustowskiej. Analizie zostały poddane jego elegie ajtiologiczne księgi IV tj. 2, 4, 6, 9, 10 oraz elegia IV 1, będąca utworem programowym.Opracowanie zawiera trzy rozdziały. Pierwszy poświęcony jest scharakteryzowaniu elegii jako gatunku i przedstawieniu głównych twórców rzymskiej elegii miłosnej. W drugim rozdziale opisana została postać Sekstusa Propercjusza, a także proces ewolucji tematycznej jego elegii w księgach I-III. Rozdział ostatni poświęcony jest analizie elegii ajtiologicznych księgi IV oraz rozważaniom nad celem podjęcia przez poetę tematyki patriotycznej.The main aim of the following thesis is the analysis given to the selected elegies of Sextus Propertius, one of the most celebrated elegists of the Augustan Age. The objects of the analysis are aetiological elegies of the book IV ie. 2, 4, 6, 9, 10 along with the elegy IV 1, which serves as a programmatic poem.The following thesis consists of three chapters. The first one deals with description of elegy as a genre and presentation of the main latin love elegists. The second chapter includes biography of Sextus Propertius and describes the evolution of themes and motifs in the books I-III. The latter part of this paper is dedicated to the exact analysis of the aetiological elegies of book IV and to the speculation on the aim of introducing the patriotic thematics into Propertius’ poetry